Kirkjuritið - 01.06.1962, Blaðsíða 41

KIRKJURITIÐ
279
liafa verið ættlandi sínu meira til frægðar og sóma en hún —
víð'róniaðri af göfgi og ágætum.
lngibjörg Ólafsson var snjall rithöfundur. Á íslenzku tók
hún saman Ævisögu Jesú — eftir guðsspjöllunum. En mest
ritaði hún að vonum á dönsku — ótal ritgerðir í blöð og tíma-
nt og a. m. k. tvær bækur: Smásagnasafn, Torkil paa Bakki.
Þar er m. a. Fávitinn, er lengi mun í minnum hafður (þýddur
1 SilfurþráSu m). Tanker undirvejs eru ritgerðir. At œldes
srnukt, smárit. Do not ivorry og Wliat is Conversion, tveir bækl-
ingar á ensku.
Stíll Ingibjargar er hitlaus, skýr, laðandi. Líkur tærri upp-
sprettulind, sem rennur með þægum niði og blómskrýðir bakka
sina. Grefur sig þó niður.
Á þessum árstíma mætast kvöldroðinn og morgunroðinn á
hæðunum.
Eftir sigra æskunnar, önn og baráttu starfsáranna og langa
þraul síðara hluta ævinnar, mun Ingibjörgu Ólafsson hafa
verið ljúft og sælt að liverfa úr Ijósi í Ijós.
Sá gróður sem hún vakti mun seint sölna. Og á meðan kristn-
llr á sér slíka votta, vinnur lnin á.