Kirkjuritið - 01.10.1970, Blaðsíða 20

354
KIRKJURITIÐ
Dom Helder heldur biskupsemhætti sínu í Recife. Hann
gerir það, sem lionum er unnt til að bæta kjör fátæklinganna
og milda mein öreiganna. En jafnframt stendur liann á þvi
fastar en fótunum að það séu aðeins sárabætur, líkar Rauða-
krossþjónustu í hernaði. Stríðið sjálft snúist um sigur réttlæt-
isins, og það verði að heyja á hverjum stað, í hverju liéraði,
liverju landi, í öllum heiminum.
Helder segir Brazilíu smækkaða mynd af veröldinni. Hinir
ríku eru fáir og sitja að völdunum. Allur þorrinn bláfátækur
og varnarlaus. Stjórnin viðurkennir mannréttindin, en lítið
sem ekkert er gert til að tryggja þau, nema að nafninu til-
Helder er einlægur fylgjandi obeldislausrar andspyrnu, en
bendir á að ofbeldið á sér stað í margs konar myndum. Mesta
ofbeldið og móðir alls annars ofbeldis, er að lians dómi rang-
lætið, sem alls staðar viðgengst. Það leiðir til ofbeldis bylt-
inganna, en þær fæða af sér einræði og harðstjórnir.
Stundum verður ekki komist lijá örþrifaráðum, sem örðugt
er að fordæma, eins og allt er í pottinn húið af þeim, sein
liafa töglin og liagldirnar.
Helder er ekki marxisti og gerir ekki mikið upp á niiH*
aðfara stórveldanna í garð þróunarlandanna.
Hann viðurkennir að kirkjan hefur síðustu aldirnar viðrað
sig upp við valdhafana í öllum löndum og oft verið liðsmaður
liinna ríku, þótl hún talaði fagurlega í eyru fátækra. Játai
jafnframt að liún sé að opna augun og átta sig. Henni ríður
það líka á miklu. Haldi liún sama strikinu og áður snýr æskan
og framtíðin við henni bakinu.
Kristur er ekki aðeins frelsari í andlegum skilningi. HanU
boðar mannfrelsi í víðtækustu merkingu. Og þar með réttlátt
þjóðskipulag. Sumir starfsbræður Helders styðja mál haiis-
Margir þora það ekki vegna hræðslu við stjórnarvöldin.
Síðan í árslok 1968 eru hlöð og fjölmiðlunartæki Helde'
lokuð. En liann hefur ferðafrelsi og má tala innan hiskups
dæmis síns um annað en stjórnmál. Stjórnin kallar það lan'
ráð, að hann hefur sagt það erlendis að fangar væru pyntaðn
í Brazilíu. Helder svarar því til að það væru landráð, ef hauu
liefði Jiagað um Jiað. Og meðan liann má tunguna liræra bý®
liann við að erfitt verði að kefla hann svo að hann kingi l|Vl’
sem liann veit sannast og honum brennur mest fyrir brjósti.