Kirkjuritið - 01.09.1976, Blaðsíða 40

— og fríður sýnum. Lauk gagnfræða-
prófi 1910, þá 15 ára, og hóf mennta-
skólanám í Reykjavík um haustið.
Æskilegt þótti að móðir hans flyttist
með honum suður. En þetta var því
aðeins hægt, að hún hefði öll börnin
hjá sér. Var þessi háttur hafður á öll
menntaskólaárin. Veikindi bárust brátt
að höndum. Þegar fyrsta veturinn lá
Björn í brjósthimnubólgu. Vorið 1913,
skömmu áður en próf hófust, sýktust
bæði, Björn og móðir hans, af tauga-
veiki og lágu þungt haldin fram eftir
sumri. Hann tók því ekki stúdentspróf-
ið fyrr en um haustið, en þá með góðri
einkunn. Sigldi þegar að því loknu og
innritaðist í náttúrufræðideild Kaup-
mannahafnarháskóla. Bjó á Garði og
naut Garðsstyrks, en fleytti sér að öðru
leyti fjárhagslega með ígripavinnu. Eft-
ir þriggja vetra nám (vorið 1916) varð
hann fyrir slysalegri ofkælingu og
veiktist hastarlega af einhverskonar
brjóstkröm, er læknar töldu vera
berkla. Svo reyndist þó ekki vera.
Þegar hann var ferðafær eftir 2 mán-
aða sjúkrahúslegu, hélt hann heim til
íslands. En fyrir þvi er þessara veik-
indaáfalla hér nánar getið, að þau
virðast hafa hnekkt meðfæddri hreysti
hans. Var hann síðan löngum heilsu-
veill, allt fram á efri ár. Áberandi varúð
hans gegn ofkælingu kom sumum
þeim, er ekki þekktu til, einkennilega
fyrir sjónir.
Um haustið féllst móðir hans á að
fara með honum til Kaupmannahafnar.
Var yngsti sonur hennar, Þór, með í
þeirri för. (Aths: í minningarorðum um
séra Björn, sem birtust í Degi 18. ág.
1976, er það mishermt, að frú Ingi-
björg færi til Kaupmannahafnar 1913.
198
Björn fór þá einn síns liðs). Nú bjó hún
þeim þar heimili til vorsins 1918. Hafði
Björn þá lokið fyrrihlutaprófi í náttúru-
vísindum með háum einkunnum (þ. á.
m. ágætiseinkunn í efnafræði). Var
það jafnframt kennarapróf í eðlisfræði
og efnafræði.
Þegar móðir og synir hurfu aftur
heim til islands þetta sumar, hafði
Björn ákveðið að gjörast prestur. Ö-
neitanlega féll honum það þungt, að
skiljast við vísindanámið í Kaup-
mannahöfn, en til þess voru engin
efni. Hins vegar var honum tilhugsun
um prestskap fyllilega Ijúf, því að frá
barnæsku var hann innilega trúaður
og bænrækinn. Auk þess var hann nú
bundinn við unnið heit. Um haustið
hóf hann guðfræðinám við Háskóla
íslands og lauk því á þrem vetrum-
Annan veturinn var hann jafnframt
stundakennari við Kennaraskólann-
Eftir kandídatsprófið (2. eink. betri)
vorið 1921 kenndi hann einn vetur við
MR og Verzlunarskólann. Var vígður
27. júní 1922 til Ásaprestakalls (Fa
Þykkvabæjarklaustursprk.) í V-Skafta'
fellsprófastsdæmi og þjónaði því í 11
ár. Þá Brjánslæk í 2 ár. Þá Höskulds-
stöðum á Skagaströnd í 6 ár. Fékk Þa
lausn frá embætti og settist að 1
Reykjavík. Taldi sig geta orðið trúat'
legum og þjóðlegum hugsjónum sín-
um þarfari með því að einbeita sér að
ritstörfum. En ritstörf hafði hann Þa
(1941) haft með höndum á annan ára-
tug.
Árið 1930 kom út ritið „Vestur-
Skaftafellssýsla og íbúar hennar". Hu9'
myndin og ritstjórnin var séra Björus-
Ritinu var mjög vel tekið, og jók Það
honum áræði. Þegar á næsta ári 9erð