Jörð - 01.07.1944, Qupperneq 13

hans, séni forðum birti mönnum leyndardóminn um liið
lieilaga vaxtarlögmál manna og þjóða.
ÁTUM ÞENNAN DAG því ekki einasta verða oss dag
játningarinnar, heldur og dag nýrra úforma. Vinn-
uní öll það lieit frammi fyrir Guði, að vér viljum frá þess-
um degi leggja fram sameiginlega krafta vora til að upp-
ræta þau öfl sundrungar og upplausnar, sem iiafa um skeið
ríkt með þjóðinni. Heitum því, að vér viljum liefja nýja
haráttu í læssu landi — baráttu í anda samvinnu og iiræðra-
lags. Heitum að reyna að endurliæta stjórnlagakerfi þjóð-
arinnar og að reyna að leita rauidiæfrar og kristilegrar for-
ustu henni lil handa — forustu, sem sé fallin til að sameina
krafta þjóðarinnar, en ekki til að tvístra þeim — forustu,
sem ekki láti sér sæma að lieyja haráttu sína nema undir
merkjum drengskapar og sannleika. — Og vinnum enn-
fremur það heit, að ala liina uppvaxandi kvnslóð upp
í tri'i á Guð og hið heilaga þróunarlögmál hans. Heitum að
kappkosla, að innræta æskunni mæinr á starfinu — mætur
á því, að leggja sig fram og reyna á krafla sína. Glæðum
lijá henni þekkinguna á því, að starfið er hin eina óþrot-
lega lind hamingjunnar — einkum þó starfið fvrir aðra
-— starfið fyrir samfélagið. — Látum hana vita, að æðsta
sælan sprettur upp af því, að verja kröftum sínum til
þjónustusemi.
En látum oss þá líka — vér, sem fulltíða erum — leitast
við að sýna æskunni með fordæmi voru, að vér höfum
sjálfir iært að tileinka oss boðskap trúar vorrar — hoðskap
hennar um veginn, sem liggur til þroskunar og farsæld-
arinnar. Heitum því i dag, að láta lif vort eflirleiðis hera
ríkari vott þeirrar þekkingar vorrar, en það hefur gert til
þessa. Heitum að helga á komandi tímum krafta vora mik-
illi þjónustusemi — þjónustusemi hvert við annað og þjón-
ustusemi við þetta ríki.
— Ef vér vinnum nú og efnum trúlega það heit, mun hið
unga lýðveldi vort, með Guðs hjálp, eiga framundan sér
farsæla daga. — Amen.
JÖBÐ 155