Jörð - 01.07.1944, Qupperneq 46

Björn O. Björnsson:
ANDLEG VIÐHORF
Hlustar þjóðin á raust Guðs? Þakkar hún?
Ræða flutt í Ríkisútvarpið sunnudaginn 16. júlí 1944*)
Texti: 29. sálmur Gamla Testamentisins.
RAUST DROTTINS liljómar yfir vötnunum —
Guð dýrðarinnar þrumar“ ....
Hvenær skyldi raust lians, —. sem, eins og postul-
inn sagði, er í öllu, vfir öllu og með öllum — liafa þrumað,
ef ekki á tímum, þegar kaflaskifti eru í mannkynssögunni
og þjóðirnar Iiafa slofnað til allsherjar styrjaldar — með-
fram í miklu andvaraleysi um tilveru hans og raust —- af
því að þær hafa ekki gelað komið sér saman um brúðurleg
sjónarmið, sem bgggjast á trúnni á lxann sem Föður? Hve-
nær skyldi raust Drottins „hljóma með krafti“, ef ekki ein-
mitt nú, þessi árin, þegar hinar stóru háménningarþjóðir
hafa ekki við að brjóta niður, hver fyrir annari, öll hin
geysilegu vtri verðmæti, er þær hafa, undanfarin velgengn-
istímabil, varið svo að segja öllum kröftum sínum til að
tildra upp — án jjess að hugsa neitt um andlegt inniliald?!
„Raust Drottins lætur eyðimörkina skjálfa.“
Það sagði nú sálmaskáldið liebreska. Það þóttist lieyra
raust Drottins i náttúruviðburðum og stóratburðum sög-
unuar. Slíks skoðunarháttar gætir ekki mikið nú á dög-
um. —■ Aldrei fyrr í mannkynssögunni hefur jafnmildð
verið lagl í átök heiftar og hamslcysis og j)essi síðustu ár.
Aldrei hefur verið haft eins hált í heiminum og nú. Það
er varla von, að þeir, sem sjálfir eru staddir innan uni
sprengjudrunurnar, geti greint rödd hins guðlega í þeim
hinum helvízka liávaða, jafnvel þó að hún þrumi. Heldur
væri j)að, að j)jóð, er álengdar stæði, eins og vér íslend-
* Einni grein er skotið hér inn í, fram yfir það, sem flutt var.
188 JÖRÐ