Prestafélagsritið - 01.01.1934, Blaðsíða 158
152
Guðmundur Einarsson:
Prestafélagsritið.
Heilsubilaðir fá fastan ársstyrk, sem fer eftir því, hve
marga þarf að framfæra; og gömlu fólki, einhleypu og
hjónum, er veitt dvöl á gamalmennaheimilum. Þar er veitt
öll aðhjúkrun, fæði og klæði, og auk þess fær hver mað-
ur örfáar krónur á mánuði, annaðhvort fyrir tóbaki
eða öðru smávegis, sem getur fært þeim gleði.
Alt þetta verður ríki og hreppar að sjá um, svo að
öll þessi líknarstörf, sem áður hvíldu á herðum einstakl-
inga og safnaða, eru flutt yfir á þjóðina, og allir eiga
rétt og kröfu til hjálpar þess opinbera.
Það liggur í augum uppi, að þetta er mjög ófullkomin
skýring á jafnvíðtækum lögum, sem eru stór bók; en það,
sem mesta þýðingu hefir fyrir hina kirkjulegu líknarstarf-
semi, er hið breytta viðhorf, sem þau valda. Allir bágstadd-
ir, og þeir, sem neyðin þrengir að, eiga nú lagalegan rétt á
hjálp frá ríki og hreppi, og missa i engu álit sitt eða
jafnrétti við aðra, já, það er meira að segja skylda hins
opinbera, að vaka eins og mögulegt er yfir vellíðan allra.
Rikið og hreppar verða því að sjá fyrir barnahælum
fyrir öll þau börn, sem ekki geta dvalið hjá foreldrum
sínum, hver sem ástæðan er; verða að sjá um skóla og
kenslu allra barna, hraustra og veikra; verða að annast
vitskerta og fávita; verða að hafa næg sjúkrahús og heilsu-
hæli fyrir veika, og kosta marga þeirra að öllu leyti;
og loks verður að sjá um alla gamla og örvasa, sem
lijálpar þurfa við. En auk þess ber skylda til að hjálpa
atvinnulausum, hjálpa fátækum mæðrum fyrir og eftir
barnsfæðingu o. m. fl., t. d. að hafa hjúkrunarkonur, sem
liægt er að leita til og fá til hjálpar, þegar sjúkdóm ber
að höndum á heimilum og ekki þarf að flytja sjúkl-
inginn á sjúkrahús o. s. frv.
Það var til þess að ræða um áhrif þessara laga, að
fundurinn var haldinn, sem ég mætti á fyrir hönd ís-
lenzku kirkjunnar.
Fundurinn hófst miðvikud. 23. maí með guðsþjón-
ustu í kirkjusal Lúkasarstofnunarinnar á Norðurbrú.