Syrpa - 01.12.1911, Síða 34

96
SYRPA
aS flytja mennina hingaS. Þetta
getur veriS satt, og má vera ósatt.
YSar hátign veit sjálfsagt fyrir
löngu, hversvegna bréfin hafa ekki
komist til mín þó mér sé þaS óskilj-
anlegt.
Skortu hefirr verið all-tilfinnanleg,
ur á vönum, verkhögum mönnum
til að vinna meS piltum vorum, og
gengur því öll vinna mikiS seinna
en ella. ÞaS var ómögulegt aS koma
til ySar bréfi eftir aS liópur Kevenys
kom. Jafn vel NorSvesturfél. sendi
ekki meS bréf til Kanada síSastliS-
inn vetur og eg hafSi engin sköpuð
ráð meS að senda bréfbera.
ViS höfðum ekki nema fimm vana
menn viS byggingarnar, sem gátu
fariS meS exi, og þrír af þeim höfSu
komíS meS Keveney. Var kominn
21. nóvember áSur allar fjölskyld-
urnar komust undir þak. Herbergi
mín og yfirmannanna voru ekki í-
bygg'ileg' fyr en 27. desember. Sum-
ir piltarnir bjuggu jafnvel lengur í
tjöldum, kusu þeir þaS til aS sína
hve vel þeir þyldu vetrarhörkuna.
Undir eins og nokkurt lag komst á
byggingarnar og fánastöng hafSi
veriS reist kölIuSum viS staSinn
Fort Daer..........................
Ekki gat eg, vegna vistarskorts,
komist frá Fort Daer snemma vors
til aS koma öllu í gott horf viS ár-
mótin. Mr. Heney fekst hvorki til
að lána eða vildi gefa, og kvaSst
engar vistir hafa, þó eg vissi aS
hann fór meS ósannindi jhonutn fórst
líkt við yfirmann sinn Mr. Hillier.
Brandon House var því eini staSur
til vista leitunar. Tveir Inenn voru
sendir þangaS 24. apríl, til að biSja
Mr.FidleraS senda samstundis niSur
Assiniboine-ána og tnæta* mér við
áramótin.
Eg setti Mr. McLean yfir virkiS.
. ...Vér lögBum upp 4. maí, tutt-
ugu og tveir saman og komumst til
ármótannaátuttuguog einni klukku-
stund. Ekkert hafSi frést frá Brand-
on House. Vér veiddum nógan fisk
í eina máltíð daglega. Þegar alt
kjöt vort var aS þrotum komið send-
um vér Mr. Isham og skylduliS hans
burt svo ekki þyrfti aS fæSa þau, en
tólf af piltunum voru sendir til Mr.
Hilliers niSur aS DauSsmanns-á til
að fiska handa sér sjálfir. Áttunda
maí kom loks bátur frá Brandon-
House, sigldu honum tveir vanir
ferjumenn og trésmiSur, er viS höfS-
um lánaS þangað um veturinn til að
hjálpa til viS bátsmíSar. Mr. Fidler
hafSi sent þá undir eins og menn
mínir komu þangaS, en sökum
vondra vega höfSu þeir veriS næst-
því hálfan mánuS á leiSinni, sem er
þó ekki nema fjórar til fimm dag-
leiöir frá.Pémbina er vel gefur.
Eftir aS hafa sáð dálitlu af hveit;
og skipaS fyrir um undirbúnnig
undir sáningu, fór eg héSan á staS
tll Fort Daer 10. maí............
Eg hafSi heyrt aS félagiS áform-
aði að láta sex menn dvelja viS Fort
Daer í sumar, til að verzla viS nær-
liggandi kynflokka, og hafSi eg
hugsaS mér aS skilja nokkra
menn eftir til aS sjá um bygging-
arnar. Þegar þangaS kotn var mér
sagt aS engir yröu þar frá félaginu
og aS allir menn Norðvestur fél.
ætluSu að flytja burt, og jafnvel ó-
háSir menn, af ótta fyrir Sioux.
Indíánum, afréS eg aS láta alt mitt
fólk flytja þaSan. Til þess staSar
koma Sioux-Indíánarnir oftast á her-
flerSum sínum. Myndi þaS skerSa
liS mitt um of,að eftirskilja hæfilega
stóran hóp, hafa mikinn kostnaB