Sjómannadagsblaðið - 07.06.1942, Síða 25

SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ
5
Grímur Þorkelssort:
Heimili fyrir aldraða
sjomenn
Veturinn 1939 tilnefndi Sjómannadagsráðið
nokkra menn, til þess að gera tillögur um, hvert
vera skyldi höfuðmarkmið og viðfangsefni sjó-
mannadagsstarfseminnar á komandi árum.
Þessir menn urðu ásáttir um að leggja til við
Sjómannadagsráðið, að starfsemi dagsins skyldi
einbeitt að því, að koma upp dvalar- eða hvíld-
arheimili fyrir uppgjafa sjómenn. Ákveðnar
tillögur um þetta mál voru lagðar fyrir fund í
fulltrúaráði Sjómannadagsins 1939, og eru þær
prentaðar í Sjómannadagsblaðinu, sem út kom
sama ár. Fulltrúaráðið ákvað að láta málið bíða
betri tíma, þar sem fjárhagur Sjómannadags-
ins var ekki kominn í það horf, að fært þætti
að leggja nokkuð að ráði fram af tekjum dags-
ins til þessa málefnis. Fram undan var þá einn-
ig að kaupa nýja kappróðrabáta, sem áætlað
var að kosta myndu mörg þúsund krónur.
Á fulltrúaráðsfundi Sjómannadagsins, 1.
marz s. 1., var þetta sjómannaheimilismál tekið
fyrir á dagskrá aftur, og með því að fjárhagur
dagsins þótti kominn á allgóðan grundvöll þá,
og hinn mikli stofnkostnaður við bátakaupin
o. fl. að fullu greiddur, var samþykkt að beita
sér fyrir því af alefli að koma þessu heimili
upp svo fljótt sem auðið væri. Var síðan skipuð
nefnd til þess að hrinda málinu eitthvað áleiðis.
Nefndarmenn ákváðu þegar að hefja fjársöfn-
un til stuðnings málinu, og stendur hún nú yfir.
Fulltrúaráð Sjómannadagsins stendur ein-
huga á bak við hugmynd þessa og ætlar sér að
hrinda henni í framkvæmd, en í þessu fulltrúa-
ráði eiga sæti fulltrúar frá flestum, eða öllum,
stéttarfélögum sjómanna í Reykjavík og Hafn-
arfirði. Hér er því ekki um duttlunga örfárra
manna að ræða, heldur er þessi fagra hugmynd
runnin undan rifjum sjómannanna sjálfra og
framkomin fyrir þeirra tilstilli. Má því fylli-
lega gera ráð fyrir, að þeir liggi ekki á liði sínu
í þessu máli, en veiti því allan þann stuðning,
sem þeir mega, bæði beint og óbeint.
Það liggur í augum uppi, að ákjósanlegt væri,
að geta dregið upp fyrir almenningi sem skír-
asta mynd af þessu fyrirhugaða sjómannaheim-
ili. Sömuleiðis væri æskilegt, ef hægt væri, að
gera einhverja grein fyrir því, hvað fyrir mönn-
um vakir um rekstrarfyrirkomulag þess og til-
högun í stórum dráttum. En því miður er þetta
ekki hægt á þessu stigi málsins, því þessi atriði
hafa ekki verið rædd til neinnar hlítar, en
verða það auðvitað með tíð og tíma, eftir því
sem málinu miðar áleiðis.
Nokkrum atriðum má þó óhætt treysta í sam-
bandi við þessa fyrirhuguðu stofnun. Það mun
til dæmis ekki vera meiningin að hóa inn á
heimili þetta sem flestum sjómönnum, eftir að
þeir komast yfir visst aldurstakmark. Hug-
myndin er ekki heldur fram komin vegna þess,
að sjómennirnir séu þreyttari en aðrir lands-
menn og þurfi því að komast á hvíldarheimili í
stórhópum, þegar aldur færist yfir þá. Nei, það
eru aðrar og eðlilegri orsakir, sem bak við hug-
myndina liggja. Stofnunin hlýtur að geta orðið
hentugur og geðfelldur staður fyrir menn, sem
búnir eru að stunda sjómennsku í mörg ár og
hvergi eiga sér athvarf, þegar kraftarnir taka
að þverra.
Stofnun sem þessi væri líka vafalaust alveg
tilvalinn staður fyrir uppgjafa sjómenn, sem
vel gætu greitt fyrir sig dvalarkostnaðinn sjálf-
ir, en sem einhverra hluta vegna hefðu ekki völ
á umönnun góðra vina, eða nákominna vanda-
manna, hin síðustu æfiár.
Óhætt mun að gera ráð fyrir því, að reynt
verði að koma upp vinnustofu í einhverri mynd
í sambandi við heimilið. Um væntanlegt fyrir-
komulag eða starfrækslu slíkrar vinnustofu
hefir þó ekkert verið ákveðið, en aðalatriðið er,
að uppgjafa sjómenn gætu fengið tækifæri til
að dunda við einhverskonar störf, hver eftir
sínum vilja og getu.
Sjómönnum hlýtur öllum að vera metnað-