Sjómannadagsblaðið - 07.06.1964, Page 41

altari þegar hann fór upp á eyjuna,
en þegar hann tók að síga í bjargið
annaðhvort losnaði hann úr festinni
eða hún hjóst sundur og hrapaði
Pálmi í sjó niður. Það vildi honum
til lífs að bátur var staddur á þeim
slóðum sem Pálmi lenti í sjóinn og
tókst að bjarga honum ósködduðum.
Ekki hafa allir verið jafn heppnir
þeirra sem hrapað hafa í Drangey,
en dæmi er þó til þess annað að
menn hafi komizt lífs af. Getið er
manns sem hrapaði fáum árum síðar
á að gizka 25 metra fall, en komst
þó lífs af. Má telja það næsta ein-
stakt í sinni röð.
Önnur hætta, og öllu meiri en sú
að menn hrapi, er af grjótflugi í
bjarginu þegar menn eru við sig.
I þeim tilfellum hafa margir verið
hætt komnir, enda er ekki sigið nú
orðið í bjargið öðruvísi en með
hjálm á höfði. í fyrri daga var ekki
um þá að ræða, enda var grjótflugið
örlagaríkt fyrir margan sigmann-
inn. Síðast á þessari öld — og ekki
fyrir ýkja mörgum árum — skeði
það að steinvala féll í höfuð sig-
manni, rotaði hann og braut höfuð-
kúpuna. Annar góður sigmaður fór
þá eftir hinum slasaða niður og kom
með hann í fangi sér upp. Þótti það
vasklega af sér vikið. Ekki komst
hinn slasaði til meðvitundar það sem
eftir var kvölds og nætur og ekki
heldur morguninn eftir, en þó var
alltaf lífsmark með honum. Sami
maður og sótti hann daginn áður,
lét þá binda hann á bak sér og seig
með hann niður í fjöru. Þar beið
bátur þeirra og flutti þá til Sauðár-
króks. Þótti afrek þetta með ein-
dæmum. En af hinum slasaða er
það að segja að Jónas Kristjánsson,
sem þá var læknir á Sauðárkróki,
skar upp á honum höfuðkúpuna og
maðurinn náði fullum bata aftur.
En grjóthrunið í Drangey er í öðr-
um skilningi örlagaríkt. Við höfum
orðið þess áskynja á síðari árum að
Drangey minnkar hægt og sígandi
— en sífeldlega á hverju ári hrynur
úr henni, stundum lítið, en stundum
líka stórar og miklar bergfyllur sem
hrynja niður í fjöru og mynda þar
urð og stórgrýti. í jarðskjálftunum
sem urðu á Skagafirði í fyrra varð
mikið berghrun í Drangey og sömu
tíðindi hafa borizt þaðan að norðan
Sigmaður í Drangeyjarbjargi. Á baki sér hefur hann strigapoka, sem ltann stingur eggjunum í.
í vetur. í gamla daga var stærð
Drangeyjar miðuð við túnið á Hól-
um í Hjaltadal og hvorttveggja jafn
stórt talið. En nú er Hólatún stöð-
ugt að stækka og Drangey að
minnka. Og einhverntíma kemur að
því að Drangey verður dálítill og ör-
mjór Drangur — á stærð við Kerl-
inguna. Einn góðan veðurdag vinn-
ur sjór eða jarðskjálfti, frost eða
vetur — einfaldlega tímans tönn —
á þeim Drang líka, og þá er Drangey
horfin í djúpið.

SPARISJÓÐUR
VÉLSTJÓRA
Bárugötu 11.
Sími 16593.
Pósthólf 425.
Þorsteinn Jósepsson.
Annast öll venjuleg sparisjóðsviðskipti.
Opinn daglega kl. 4—6,
nema laugardaga kl. 10—11.
SJOMANNADAGSBLAÖIÐ 27