Sjómannadagsblaðið

Ukioqatigiit
Ataaseq assigiiaat ilaat

Sjómannadagsblaðið - 07.06.1964, Qupperneq 63

Sjómannadagsblaðið - 07.06.1964, Qupperneq 63
ingar tækjust, því það var ekki frið- vænlegt í heiminum um þær mundir, Kóreustyrjöldin ennþá ekki til lykta leidd og almennt álitið að brezka heimsveldið vildi fá þessi herskip, sem við vorum að bauka við að smíða, í gagnið sem fyrst. En þegar til kom virtist ekkert liggja á og verkfallið hófst klukkan hálfátta um morgun og það var vel skipu- lagt verkfall. í Vancouver þýddi ekkert að boða verkfall og fara svo heim að sofa. Við ákváðum þess vegna að enginn skyldi fá að vinna í skipasmíðastöðinni og til þess urð- um við að ganga „Picket line“, þ. e. halda vörð um stöðina dag og nótt. Við fengum stór spjöld í bak og fyrir þar sem á voru letraðar áskoranir til allra að styrkja okkur í baráttunni og breiður borði um handlegginn þar sem á var letrað „On Strike“ og síðan gengu menn meðfram stöð- inni, yzt á gangstéttinni og inn fyrir þá ósýnilegu línu sem við gengum fór enginn til þess að vinna. Þetta var allt með mikilli pomp og pragt og blaðamenn og sjónvarpsmenn voru þarna eins og gráir kettir fyrstu dagana og við höfðum sjónvarps- tæki í varðskúrnum sem hafði verið fluttur að stöðinni og þar sáu menn sjálfa sig í sjónvarpinu, vígalega, gangandi með borða og spjöld og í fyrstu fannst öllum þetta gaman og skemmtileg tilbreyting. I skúrnum var hitað kaffi dag og nótt og þar var smurt brauð. Það voru skipaðar vaktir og þeir settu þá ógiftu á morgunvaktiha, sem hófst klukkan fjögur og það var kalt og hráslaga- legt að koma á vaktina á þeim tíma og hefja gönguna. Eftir nokkra daga þegar glansinn var farinn af spjöldunum og borð- arnir sem við höfðum um handlegg- ina voru orðnir þvældir, sáum við fram á að þetta mundi verða langt verkfall. Það var ákveðið að greiða ekki út úr atvinnuleysissjóðnum fyrstu vikuna og eftir það aðeins eftir umsóknum. Eg hafði unnið talsvert með manni að nafni Frank Thompson og við vorum góðir kunn- ingjar og á vakt saman. Eg vissi að hann var innfæddur Kanadamaður og einhvers staðar úr miðfylkjunum. Við vorum á vaktinni snemma morguns og röltum „línuna“ tveir Ein sú íslenzk siglingasaga sem lengst hefir geymst í manna minnum, er þjóð- sagan af því er Sæmundur fróði sigldi á kölska í selslíki frá Evrópuströndum til íslands, án þess að vökna í fætur, fyrr en hann sló saltaranum í höfuð kölska, að leiðarlokum, til þess að losna við hann. En þeir eltu oftar saman grátt silfur. Einu sinni kom kölski til Sæmundar og sagðist nú vilja fá hann, sagðist hafa nóg til hans unnið. Sæmundur sagði að hann ætti raunar enga skuld á sig, en vildi þó gjöra honum kost á því. „Eg ætla að fela mig,“ sagði Sæmundur, „og ef þú finnur mig í nótt, þá máttu taka mig.‘ ‘,,Þú verð- ur að segja mér á hvaða sviði þú verður helzt,“ segir kölski. „Ég ætla að verða í sjónum,‘ ‘segir Sæmundur. Kölski fór um nóttina um allan sjó til og frá, en fann ekki Sæmund. I dögun kom hann aftur og var Sæmundur þá í bæjardyrunum og stóð í keri sem sjór var í, og sagði við kölska: „Ekki ertu fundvís, ekki færðu mig.“ „Lofaðu mér að reyna í annað sinn,“ segir kölski. „Það skal vera,“ segir Sæmundur: „Þú mátt taka mig ef þú finnur mig í nótt, ég ætla að verða í loftinu." Um nóttina fór kölski á vængjum vindanna um allt loft, en ekki fann hann Sæmund. I dögun kom hann aftur og var Sæmundur á bæjardyraloft- saman. Frank var fámáll náungi og laus við að vera spurull, en er talið barst að hinum ýmsu þjóðemum spurði hann hvaðan ég væri. Eg sagði sem var. Við gengum lengi og þögðum, en allt í einu stanzar hann og segir á íslenzku: „Og ertu þá eftir allt saman landi, góði?“ Ég býst ekki við að ég hafi verið sérlega gáfulegur á svipinn á þessu augna- bliki. Maður sem ég var búinn að vinna með í marga mánuði barna án þess að vita til þess að hann tal- aði annað mál en ensku, talaði þá engu lakari íslenzku en ég sjálfur. Eftir þetta ræddumst við ávalt sarn- inu og sagði: „Ekki ertu fundvís enn, ekki þarftu að hugsa til að fá mig nú.“ „Það er ekki von,“ segir kölski, „þú getur hæg- lega falið þig með svona undanbrögðum.“ „Legðu heldur fyrir mig einhverja þraut, svo að ég fái þig.“ „Ojá,“ segir Sæmund- ur. „Hér er skjóða. Með hana skaltu fara niður á sjávarbotn og fylla hana af silfur- peningum, og færa mér hana í dögun Ef þú getur það færðu mig, en annars færðu mig aldrei..' Kölski gengur óhikað að þessum kostum. Og fer strax með skjóð- una ó sjávarbotn. Þegar þriðjungur er liðinn af nóttu gáir kölski í skjóðuna og er hún þá orðin hálf og hyggur nú gott til og herðir sig til að tína. Þegar þriðj- ungur er eftir af nóttu, gáir hann aftur í skjóðuna og er hún þá enn hálf. Nú flýtir hann sér það sem hann getur og rótar stórum, en í dögun lítur hann enn í skjóð- una, og er hún þá enn ekki nema hálf. Þá varð kölski hissa, skoðaði skjóðuna og sagði: „Von var þó ekki gengi betur. Þetta er þá bölvuð prestaágirndin, sem aldrei verður fyllt.“ Hann færir þó Sæ- mundi skjóðuna. Hann sló hendinni móti og sagði: „Það er of lítið, þú fær mig aldrei og farðu með það.“ Kölski sá þá að honum mundi ekki takast að ná Sæ- mundi að þessu sinni og fór burtu við svo búið. an á íslenzku, félögum okkar til hinnar mestu furðu. Frank var frá Mikley í Nýja Islandi og hafði aldrei til íslands komið. En hann taldi sig Islending og talaði og las málið fullkomlega. Og áfram hélt verkfallið og vakt- irnar. Þetta varð fjögurra mánaða verkfall. Rétt áður en því lauk, tók ég saman drasl mitt og fór. En það var ekki hægt að ætlast til bess að hafa vinnu meira en átta mánuði á ári, og því þá ekki að nota tímann til þess að hafa verkfall meðan ekk- ert var að gera og fá tíu senta hækk- un á tímann? SJÓMANNADAGSBLAÐIÐ 49
Qupperneq 1
Qupperneq 2
Qupperneq 3
Qupperneq 4
Qupperneq 5
Qupperneq 6
Qupperneq 7
Qupperneq 8
Qupperneq 9
Qupperneq 10
Qupperneq 11
Qupperneq 12
Qupperneq 13
Qupperneq 14
Qupperneq 15
Qupperneq 16
Qupperneq 17
Qupperneq 18
Qupperneq 19
Qupperneq 20
Qupperneq 21
Qupperneq 22
Qupperneq 23
Qupperneq 24
Qupperneq 25
Qupperneq 26
Qupperneq 27
Qupperneq 28
Qupperneq 29
Qupperneq 30
Qupperneq 31
Qupperneq 32
Qupperneq 33
Qupperneq 34
Qupperneq 35
Qupperneq 36
Qupperneq 37
Qupperneq 38
Qupperneq 39
Qupperneq 40
Qupperneq 41
Qupperneq 42
Qupperneq 43
Qupperneq 44
Qupperneq 45
Qupperneq 46
Qupperneq 47
Qupperneq 48
Qupperneq 49
Qupperneq 50
Qupperneq 51
Qupperneq 52
Qupperneq 53
Qupperneq 54
Qupperneq 55
Qupperneq 56
Qupperneq 57
Qupperneq 58
Qupperneq 59
Qupperneq 60
Qupperneq 61
Qupperneq 62
Qupperneq 63
Qupperneq 64
Qupperneq 65
Qupperneq 66
Qupperneq 67
Qupperneq 68
Qupperneq 69
Qupperneq 70
Qupperneq 71
Qupperneq 72
Qupperneq 73
Qupperneq 74
Qupperneq 75
Qupperneq 76
Qupperneq 77
Qupperneq 78
Qupperneq 79
Qupperneq 80
Qupperneq 81
Qupperneq 82
Qupperneq 83
Qupperneq 84

x

Sjómannadagsblaðið

Direct Links

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Sjómannadagsblaðið
https://timarit.is/publication/557

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.