Eimreiðin - 01.09.1922, Blaðsíða 1

EIMREIÐIN
Uppeldi og skólar.
Eftir Sig. HeiðdaL
Lífið hefir fyrir löngu kent okkur
mönnunum, að það hefir sín eigin
lög, og að það víkur ekki hársbreidd
frá þeim, hvað sem menn segja eða
gera. Hlýðni við lög lífsins veitir
ríkuleg laun. Brot á móti lögum
lífsins hefir í för með sér tilsvar-
andi hegningu. Sérhver lifandi vera
hefir í sér krafta, sem henni er
ætlað að nota. Noti hún þá ekki,
þá hegnir náttúran henni, með því
að svifta hana kröftunum. Noti hún
þá hæfilega, þá launar náttúran fyrir
sig. Vöðvi, sem ekki er notaður
^'ssir máttinn, en hinn, sem reynt er hæfilega á, styrkist.
Andlegir hæfileikar lúta sömu lögum. Alt, sem lífsanda dregur,
smátt og stórt, einstaklingar og heildir, lýtur þessum lögum.
^raust, siðgóð, vitur og dáðrík þjóð er á vegi lífsins. Löt,
^itnsk, siðlaus og dáðlaus þjóð er á leið til grafar. Lífið er
barátta. Einstaklingar og þjóðir heyja ævarandi kapphlaup á
sheiðvelli lífsins, og sá sterki sigrar, ef réttlæti lífsins fær að
nióta sín.
^essi bárátta er nú einmitt einhver mesta blessun lífsins,
°,9 gerir það þess virði að lifa því. Hún er ódáinsfæða lífsins.
(\n baráttu vinst enginn sigur og án sigurs engin framþróun.
:~lver sem fæðist á að lifa og sigra. Ósigurinn er vægðarlaus
e2ning lífleysingjans.
Lífi manna í siðuðum þjóðfélögum er svo háttað, að það
er enginn sjálfum sér nógur. Okkur nægir ekki að bíta grasið
eins og dýrin á mörkinni, né að tína að eins ávextina af trján-
nrn> eins og villimaðurinn í frumskóginum. Þarfir okkar eru
öVo ^argbrotnar, að fáir geta sagt með skáldinu:
13