Eimreiðin


Eimreiðin - 01.04.1943, Side 19

Eimreiðin - 01.04.1943, Side 19
KI\1 iikiðin Við þjóðveginn. 17. júní 1943. Stríðið og framtíðin. Á öðrum stað í þessu hefti birtist þýdd grein um Bandaríki Evrópu. En um þessar mundir er mikið ritað í ýmis tímarit Breta og Ameríkumanna um vaentanlegt bandalag þjóðanna. Ekkert dagskrármál er nú rætt af meiri áhuga — næst þvi hvernig stríðið verði unnið á sem fljótastan og áhrifarikastan hátt — eins og það, hvernig heiminum verði bezt fyrir komið að styrj- öldinni lokinni. Nýlega barst mér i hendur aprilhefti tímarits- ins ,,Free World", sem út kemur í New York, með ýmsum greinum um þetta efni. Meðal þeirra er einna athyglisverðust grein eftir enska heimspekinginn Bertrand Russell um ,,nokkur viðfangsefni að stríðinu loknu". Þessi víðfrægi hugsuður leggur ýmislegt óvænt til málanna, svo sem það að gera ýmsa hern- aðarlega mikilvæga staði á hnettinum, eins og t. d. Súez- og Pan- arna-skurðinn, Gibraltar og Singapore, að alþjóða-eign, enn fremur um hríð öll þau nýlendusvæði, sem ekki eru enn svo 'angt á veg komin, að íbúar þeirra séu færir um að stjórna sjálfir roálefnum sínum. Hann leggur einnig til, að allar þjóðir skuli hafa hlutfallslega jafnan rétt til hráefna heimsins. Hvernig á svo að koma á alþjóðastjórn eða miðstjórn allra Þoirra ríkja, sem ganga í bandalag saman að styrjöldinni lok- innip Forustuna um myndun slíkrar sarristjórnar eiga Bandariki Norður-Ameriku, Brezka alríkið (þ. e. Stóra-Bretland og brezku sjálfstjórnarnýlendurnar) , Rússland eða ráðstjórnarríkin og loks K'na að hafa. Þessi ríki og ríkjasambönd eiga að mynda al- þjóðabandalag og bjóða svo öðrum ríkjum þátttöku í því, svo sem efni og ástæður leyfa. En það skilyrði skal sett hverju því riki, sem fær inngöngu i bandalagið, að það sé annaðhvort lýð- veldi eða hafi stjórnarskrá, sem samþykkt hefur verið af meiri Eluta þjóðarinnar samkvæmt atkvæðagreiðslu, sem bandalagið sjálft laetur fram fara. Annað skilyrði fyrir þátttöku sé það, að 'nnan ríkisins sé ekki neitt fjölmennt landfræðilega afmarkað bjóðarbrot, sem æski að vera óháð rikinu og sjálfu sér ráðandi.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.