Eimreiðin - 01.04.1944, Síða 87

eimrbiotn
ÖRLÖG OG ENDURGJALD
151
verið. Þeir lifðu einfaldara og
frjóara lífi, þarfir þeirra og
kröfur voru minni en yðar.
Aftur á móti höfum vér
Ilind úar, að lokinni allvíðtækri
efnalegri þróun, numið staðar
og farið að hugsa, síðan tekið
:>ð minnka Jtarfir vorar niður í
það minnsta, sem unnt er að
komast af með. Vér getum lif-
aÓ á hrísgrjónum eingöngu, og
flestir láta sér nægja eina mál-
tíÓ á dag. Allar líkamlegar
þarfir vorar getum vér uppfyllt
•oeð svo lítilli vinnu, að ekki
myndi nema tuttugu mínútna
starfi að meðaltali á sólar-
liring. öllum öðrum tíma get-
Uln vér varið til að hugsa og
bjálfa vorn innri mann, til að
brjóta leyndardóma lífsins til
Ulergjar. Og vér höfurn hugsað
Ullkið, eins og þú rnunt fús til
játa. Síðustu fimmtíu ald-
ö'nar höfum vér þroskað með
°ss hæfileika, sem valda yður
otikillar undrunar. Sannleik-
urinn er sá, að meðan þér haf-
10 verið að vinna fyrir magann,
^öfum vér verið að vinna fyrir
heilann. Þér Vesturlandabúar
ei-uð í rauninni eintómur magi
°8 vér eintómur heili.“
^ó að þessi gagnrýni á vest-
raeila menningu sé fullliörð, er
^11111 í aðalatriðum sönn.
Ooomra Sami leggur mjög
1Ulkla áherzlu á, liversu mikið
sé undir viljanum komið til
þess að takmarkinu verði náð.
Með því að einbeita að stað-
aldri viljanum að ákveðnu
marki, verður liann að lokum
ósveigjanlegur og ómóttækileg-
ur fyrir önnur áhrif, óviðkom-
andi markmiðinu eða óholl
fyrir það. Þessi ósveigjanleiki
og einbeiting viljans verkar á
allt líffærakerfi mannsins og
gerir segulmagnað. Segul-
straumar líkamans öðlast seg-
ulskaut, verða samræmdir og
jákvæðir, og líkaminn lileðst
segulorku þeirri, sem í Nýja-
testamentinu er kölluð „kraft-
ur“, en upprunalega orðið í
grískunni er dynamis, en
af því orði eru leidd orðin
,,dynamo“, „dynamiskur“ o. s.
frv. Sá, sem hefur þroskað
með sér máttugan og þjálfaðan
vilja, getur því með réttu heit-
ið lifandi aflgjafi (dynamo).
1 þessu sambandi er rétt að
vekja athygli á sögunni um
konuna, sem sagt er frá í 5.
kapítula Markúsarguðspjalls,
því sú saga er ágætt dæmi um
mátt viljans og jafnframt um
það, livernig Karina verkar í
lífi manna. Kona þessi liafði
liaft blóðlát í tólf ár og hafðt
þjáðst mikið undir liöndum
margra lækna og kostað til al-
eigu sinni, og engan bata feng-
ið, en ö]lu lieldur farið versn.