Eimreiðin - 01.10.1946, Síða 47

EIMreiðin SKÓLAHÁTÍÐIN FYRIR RÚMUM 50 ÁRIIM
271
0 siu nafu á kort stúlkunnar, svo ekki yrði um neinn rugling
c misskilning að ræða. Ef einhver töf varð að ráði, var viðbúið
«3 kort þeirrar næstu væri útskrifað og ef til vill þá allur gleði-
mrinn rokinn út í veður og vind. Til allrar hamingju var bót í
i, þær vissu sínu viti og liöfðu líka sína meiningu og vilja,
ær gátu liaft það til að geyma einn eða tvo dansa undir því
' Ir8 rnh að þeir væru lofaðir. Þær renndu grun í hverjir mundu
ma og vildu eðlilega einliverju um það ráða liverjir dansfélagar
p rra yr®u um kvöldið. Kortið var loks alsett nöfnurn, frú
v^etersen, setzt við píanóið í horninu, og fyrsti „marsinn“ glumdi
V' ’ 1Ver llneigði sig fyrir sinni dömu, og þyrpingin komst á hreyf-
’ Par ‘i eftir pari, en duxinn í sjötta bekk, eða ef hann var
nndraður þá sá, er gekk honum næstur að mannvirðingum,
, hroddi fylkingar með dóttir landsliöfðingja, amtmanns eða
út'? llf8 ser við hlið. Nú var dansað langa stund með alls konar
^ urdurum og skiptingum og smáhvíldum á milli. Aftur gengu
. pör í líkri röð, og aftur var dansað — 4—6 pör á gólfinu í
nn og oft fleiri, þessir þættir voru vanalega þrír í hverjum
’ en ‘<ð honum loknum kom dalítil hvíld. En þá kom næsti
ans með nýrri dömu og nýjum áhugamálum. Hver dans stóð
ko'F ruman hlukkutíma, allan þann tíma var maður nokkurs
kv ^ ^61^^agr þeirrar stúlku, er ráðin var í þann dans sam-
n it kortinu, átti að ganga með henni og leiða hana, þegar
heni "'T Var’ ^ansa við hana, þegar það átti við og sitja hjá
jj . Hss a mi,li, sjá henni fyrir öllum þörfum t. d. útvega
þ^'11?? _a^ <lr<‘hka, ef hún var þyrst, ef hún glataði einhverju,
þ.-t a.v Clta að þvi °S finna það. Ef hún þyrfti til snyrtiherbergis,
- 3 v,gJa henni þangað — bara að dyrunum og bíða svo helzt
i .f. gillum fyrir framan þangað til liún kom, gat það varað
a stund, t. d. ef laga þurfti rifu á kjól eða setja upp hár, sem
dálitl
ærzt liafði úr skorðum.
Mestur vandmn var að vera skemmtilegur, tala við stúlkmia um
0 ’ Seni henni var hugleikið, því ekki dilgði að sitja lijá henni
*ra l,e4íjandi út í loftið eins og glópur. Nærtækasta umtals-
sinni 'r1 lláWÚrulega veðri3’ llæla þyí’ ef það var gott, lýsa gleði
inu V I' ÞVÍ’ aÚ ekki skYlcli rigna, meðan gengið var í öllu skart-
arnir^ 161111311 °S UPP 1 skólann, sjölin, fínu kápurnar og liatt-
’ ‘Últ hefði eyðilagzt, því fæstir áttu góðar regnhlífar, og