Eimreiðin - 01.10.1946, Blaðsíða 54

278
TVEIR ENSKIR HÖFUNDAR
mMRBIÐlN
lians ■— og sú, sem talin er meðal þeirra langmerkustu, komið
út (1942), í þýðingu Snæbjarnar Jónssonar. Það er sagan „Tess“.
Von mun á annarri af beztu sögum Hardys innan skamms í ís-
lenzkri þýðingu Jakobs J. Smára. Það er sagan „The Woodlanders“.
Hardy mun jafnan verða talinn eitt liið ágætast skáld, sem uppi
hefur verið — og mun áreiðanlega ná mikilli hylli meðal ís-
lenzkra lesenda.
Skáldið Graham Greene
var uppliaflega blaðamað-
ur og gagnrýnandi, en
eftir að liafa iðkað þessi
störf í fimmtán til tuttugu
ár, tók liann að rita skáld-
sögur og befur lilotið mik-
inn liróður fyrir þær á til-
tölulega skömmtnn tíma.
Fyrstu sögur hans voru
æsisögur með nýjum
hætti, svo sem ., Stamboul-
lestin“, „Orustuvöllurinn
og „Byssur til sölu“, fuB'
ar af spennandi viðburð-
um, á borð við sögur
Hemingways og annarra
bandarískra höfunda. En
Graliam Greene bvarf
brátt frá æsistílnum °8
reyfarabragnum og byrjaði að rita sögur sálfræðilegs efnis og J
alvarlegum anda. Hvergi skortir á andstæður né árekstra í ])esS'
um síðari sögum lians, fremur en þeim fyrri. Þar er lýst baratt-
unni eilífu milli ills og góðs, eins og liún birtist í lífi mannanna,
og þessar lýsingar eru oft snilldarlega vel gerðar.
Sagan „Brigbton-kletturinn“, sem út kom 1936, var sú fyrst*1
þessarar tegundar, sem vakti eftirtekt á böfundinum og afla^1
honum nýrra vinsælda. Sagan er langt frá því að vera föglir
lýsing á mannlífinu. Persónurnar eru innbrotsþjófar, ránsmenn,
vændiskonur og annað vandræðafólk, sokkið í fen lasta og spJH'
ingar, fátæktar, ills uppeldis og erfðasyndar. En þetta fólk J