Eimreiðin - 01.10.1946, Qupperneq 49

eimreiðin SKÓLAIIÁTÍÐIN FYRIR RÚMUM 50 ÁRUM 273
segja, dázt að ICristjáni Þorgrímssyni, Áma Eiríkssyni og fleir-
um — og lifa upp aftur þá ánægju, sem skemmtanir þessar
liöfðu vakið. Um pólitík var ekki að tala. Um hana liugsuðu ekki
^ðrir en alþingismenn og máske stöku maður af ehlri kynslóð-
inni. Daghlöð þekktust ekki, vikublöðin meinlaus og bara fyrir
fullorðna, og tímarit sjaldséð.
Fyrir gat komið, að annað hvort eða bæði liefðu nýlega lesið
skemmtilega bók. Gat það orðið fyrirtaks umræðuefni, en vissara
var að fara ekki langt út í bókfræði og vísindi, því þá gátu komið
fyrir erfiðleikar og árekstrar. Stúlkurnar voru auðvitað mjög
misjafnar, sumar voru lesnar, ræðnar og kátar, en aðrar þungar
í vöfum og þögular.
Fyrir kom, að þeir piltar, sem ehlri voru og reyndari í sam-
kvæmislífinu, urðu að lialda nokkurs konar námskeið fyrir unga
°g óreynda byrjendur, fræða þá um óskrifuð lög og reglur, en
Vara við boðum og blindskerjum, enda var það abnannarómur,
aÖ hátíðin færi prúðmannalega fram og meyjarnar, sem flestar
voru góðu vanar, voru vel ánægðar yfir framkomu piltanna og
káru þeim vel söguna. Drykkjuskapur var mjög lítill. Ég man
ekki eftir, að ég sæi nokkurntíma vín á pilti né stúlku á skóla-
bátíð. Piltunum var næg ánægja að vera með þessum fallegu ,
Ungu stúlkum í glæstum sal og svífa með þeim á öldum hljómanna
^rá slaghörpunni. Svitinn spratt út á enni og liálsi. Hvíti flibbinn
Sat orðið rakur, en hendurnar voru huldar hvitum „hönzkum ,
8em eigandinn hafði þvegið vandlega upp úr góðu benzíni daginn
áður, svo ekki var hætt við að kjólar dansmeyjanna ólireinkuð-
UsL þótt tekið væri utan um mittið á þeim í dansinum.
Stúlkunum var nýtt um að svífa í þessum söluin, sem annars
voru þeim lokaðir árið um kring. Þá fékk engin stúlka að sitja
l>ar á skólabekk og ekki einu sinni að koma á dansæfingar pilta.
Þcir urðu þá að dansa liver við annan. Eðlilegt var að stúlkunum
þætti gaman að skoða þetta klaustur. Þarna bjuggu um hundrað
Ungir menn, sem þær mættu svo oft á götum bæjarins, og þær
gátu búizt við að kynnast sumum þeirra máske betur síðar
á lífsleiðinni.
Það var. dansað og dansað, liart eins og líf þyrfti að leysa,
naumast viðlit að tala saman á meðan á sprettinum stóð. Það var
18