Eimreiðin - 01.10.1946, Side 71

eimreiðin þegar ég bauð mig fram til þings
295
þjóSfélagsmálum í einhverjum einum flokki e3a stefnu. Auðvitað
eru stjómmálamennirnir ekkert verri menn eða lieimskari en
gengur og gerist. Þeir eru aöeins ófullkomnir menn, sem valda
ekki viðfangsefnum sínum nema að litlu leyti, þannig, að þokki
og virðuleiki livíli yfir meðferð þeirra. —
IV.
,,Þjóðveldismenn“ höfðu til umráða blað, er nefndist „Þjóð-
ólfur“. — Ýmsir góðir menn rituðu í blaðið, og hygg ég ekki
ofmælt, að yfirleitt liafi það verið bezt ritaö af stjórnmálablöð-
unum íslenzku, er út komu samtímis. Ritstjóri þess var Valdimar
Jóliannsson, ungur maður, vel ritfær og skeleggur bardagamaður.
Ýið kosningarnar um vorið 1942 hlutu þjóðveldismenn rúm 600
atkvæði, og mátti það lieita furðulega góður árangur, þegar tekið
var tillit til allra aðstæðna og atvika. 1 raun og veru höfðu þessi,
stjórnmálasamtök liaft allt of stuttan tíma til að búa sig undir
kosningabaráttuna, og mátti með nokkrum rétti segja, að af lítilli
forsjálni væri af stað farið. Hér voru að verki fáliðaðir menn,
fæstir voldugir á veraldlegan mælikvarða, með fjóra flokka á
uióti sér, vel skipulagða og æfða til sóknar og varnar. Leikurinn
var æði ójafn. Þó voru margir af andstæðingunum liræddir við
þessi ungu og veiku samtök, og kom það fram með ýmsum
hætti, t. d. í vitfirringslegu aurkasti, þar sem þeir sáu sér færi
á. Og þó að samtök þessi næðu ekki þeim árangri að koma manni
aÓ á löggjafarsamkomu þjóðarinnar, er lítill vafi á, að þau
gerðu samt sitt gagn. Þau leiddu í 1 jós, að hér er þó til jarövegur
fyrir frjálsa liugsun í þjóðfélagsmálum, og jafnvel innan stjórn-
málaflokkanna sjálfra munu ýmsir, aðrir en hinir allra þykkskinn-
uðustu, liafa tekið að endurskoða afstöðu sína til þjóðmálanna. Og
þó að þessi lireyfing þjóðveldismannanna rótaði að vísu upp í
nokkrum forarpollum í liugum þeirra, sem af flokkslegum ástæð-
um þurftu að vera á móti lienni, varð lnin og til þess að lireinsa
loftið að einhverju leyti. Það var því ekki með öllu til ónýtis unn-
Jð, og mun mig aldrei iðra þess að hafa verið við málið riðinn. —
V.
Um liaustið 1942 fóru enn fram kosningar til Alþingis, og lögðu
þjóðveldismenn einnig þá fram lista. Hafði þeim bætzt nýr og