Eimreiðin - 01.04.1948, Síða 21

eimreiðin
Hjólið snýst.
Evrópa logar, eldar flœ'óa, braka,
öldin er tárum, bló'Si og dauSa vígS.
Heitrof og svik mefi himinskautum aka,
hvarvetna morS og glœpaafhroS drýgS.
— BlóSstjarnan setur met, því annar áfiur
aldrei var stœrri heiftarakur sáður.
Hvernig var umhorfs inni í glœsihofum
aldar, sem fyrsta heiftarvalinn trófi?
Versala-undrin urSu aS nýjum vofum,
óheilladraugar kyntu hatursglóS.
Sigurinn nýi sáSi grunnfœrninni,
svaf meSan grimmdin blés afi heiftrœkninni.
AuSjötnar heimsins, aldarfarsins drottnar
ólust á fólksins lítilþægri nauS.
Sigursins ar'Sur: AuSsuppsprettur þrotnar,
órkumla hetjum „gefiS“ náSarbrauS.
Lýfiskrumsins óp viS óþekkts hermanns leifii,
akarn á síngirninnar grýttri heifii.
Kom ekki lýSnum lausnarorSiS kœrsta,
lýSrœSi, náSargjöf hins þjóSa manns?
Þegnréttur allra, eins hin smœsta og stœrsta,
uthafnafrelsi og réttur smælingjans?
Vegurinn frjáls oð fyrirheitsins landi,
franitíSarlausnin: Húsbygging á sandi?