Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1951, Side 26

Eimreiðin - 01.07.1951, Side 26
138 VESTUR-ÍSLENZKT SKÁLD eimreiðin 1918, þ. e. skömmu fyrir vopnahléð. En það, sem harni hefur ætlað að yrkja um þann atburð, stríðslokin sjálf, hefur ekki orðiö nema brot. Þótt hægt sé þannig að benda á þemia skyldleik Gísla við umbóta- og framfaramenn síns tíma, sem hann veitti drengilegt brautargengi, þá mun innsta eðli hans hafa verið meira í ætt við lýrisku skáldin frá því um 1890—1900 og það bæði á Norð- urlöndum og lieima á Islandi, menn eins og liinn viðkvæma og lýriska Guðmund Guðmundsson. Báðir yrkja þeir kunningjarinr og skáldbræðurnir söguljóð, Gísli að einliverju leyti undir áhrif- um Friðþjófssögu Tegnérs og Matthíasar, eins og áður segir. Gísli lýsir þessum mönnum og sjálfum sér í „Bragafulli“ til Kristins Stefánssonar á sextugsafmæli lians: „til er liópur, sem Huldu- kvakið er hjarta nærri en lúðrabrakið“. Þessi lýriska æð verður oft að náttúrulýrik, og getur þá brugðið til beggja skauta, bál- og blíðviðris. Þó grunar mig, að liinn blíðari blær verði drottnandi, a. m. k. ef sumar þýðingarnar eru með teknar í reikninginn, og má til þess nefna „Kveðju“ og „Hulduvog“ eftir Indíána-skáldkonuna Tekaliionwake (E. Paul' ine Johnson), „In liljóða nótt“ eftir John McCrae og „Kvöld- 8Öng“ eftir Tennyson. Persónulegan tón, oft angurblíðan, en þó karlmannlegan, taka ljóðin oft í minningum fjölskyldu og vina, og er það ekki að furða, þar sem um eftirmæli er að ræða. Hér til lieyrir „Móðir , fallegt brot um fóstru lians, „Móðurminning“ (1918—19), uiu móður lians, „Á unglings gröf“, „Feigðarvökin“ um skólahróður, sem drukknaði, „Sólhvörf“ til bróður, er liann missti tvö börn, „Ungbarnslát“ um ungan son, er Rögnvaldur Pétursson missti- En fallegast af eftirmælunum, þegar frá er tekið hið sára erfiljóð um Uimi dóttur hans, mun þó vera „Vinarkveðja“ til Kristiö9 Stefánssonar, skálds, látins. Virðast þeir Gísli og Kristinn hafa verið mjög samrýndir, enda virðist ýmislegt, sem Gísli segir uiu þenna vin sinn, hafa getað átt við liann sjálfan. Kvaddi ég þig þögull á kro8Sgötum — harmur þá meinaði máls. Hugði ég fyrst —: Lát þá hvellrómaðri mæla þér maklegt hrós. En lítt þú skeyttir loftungum heims, því kveð ég lágróma ljóð.
Side 1
Side 2
Side 3
Side 4
Side 5
Side 6
Side 7
Side 8
Side 9
Side 10
Side 11
Side 12
Side 13
Side 14
Side 15
Side 16
Side 17
Side 18
Side 19
Side 20
Side 21
Side 22
Side 23
Side 24
Side 25
Side 26
Side 27
Side 28
Side 29
Side 30
Side 31
Side 32
Side 33
Side 34
Side 35
Side 36
Side 37
Side 38
Side 39
Side 40
Side 41
Side 42
Side 43
Side 44
Side 45
Side 46
Side 47
Side 48
Side 49
Side 50
Side 51
Side 52
Side 53
Side 54
Side 55
Side 56
Side 57
Side 58
Side 59
Side 60
Side 61
Side 62
Side 63
Side 64
Side 65
Side 66
Side 67
Side 68
Side 69
Side 70
Side 71
Side 72
Side 73
Side 74
Side 75
Side 76
Side 77
Side 78
Side 79
Side 80
Side 81
Side 82
Side 83
Side 84
Side 85
Side 86
Side 87
Side 88
Side 89
Side 90
Side 91
Side 92
Side 93
Side 94
Side 95
Side 96
Side 97
Side 98
Side 99
Side 100
Side 101
Side 102
Side 103
Side 104
Side 105
Side 106
Side 107
Side 108
Side 109
Side 110
Side 111
Side 112
Side 113
Side 114
Side 115
Side 116
Side 117
Side 118
Side 119
Side 120
Side 121
Side 122
Side 123
Side 124
Side 125
Side 126
Side 127
Side 128
Side 129
Side 130
Side 131
Side 132
Side 133
Side 134
Side 135
Side 136
Side 137
Side 138
Side 139
Side 140
Side 141
Side 142
Side 143
Side 144

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.