Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1951, Page 100

Eimreiðin - 01.07.1951, Page 100
212 LULLU eimreiðin og minntu á reyrSa fætur kínverskra liefðarkvenna fyrr á tím- um. Það var enginn hversdagsviðburður að hafa fengið í hendur slíkt listaverk sköpunarinnar, sem Lullu var. Lullu vandist brátt liúsinu og íbúum þess og tók að gera sig heimakomna. í fyrstu voru gljáfægð gólfin í stofunum henni þyrnir í augum. Jafnskjótt og liún sté út fyrir gólfábreiðuna, missti hún alveg fótanna. Þótt þetta væri hálf ískyggilegt, lét hún það ekkert á sig fá, og smám saman lærði hún að ganga á berum gólfunum. Fótatakið minnti á, þegar fingri er drepið reiðilega í borð. Allt látbragð Lullu var óvenju snoturt og prúðmannlegt. Strax í æsku var liún mesti þrákálfur. En ef ég liindraði liana í að gera það, sem hún liafði tekið í sig, setti liún upp svip, eins og hún vildi segja: TJm fram allt engar erjur. Kamante1) gaf henni pela og lokaði liana inni á kvöldin. Við urðum að vera varkár, því að hlébarðarnir kom heim undir liúsið strax og myrkva tók. Hún hændist að honum og fylgd* lionum, livert sem hann fór.- En stundum, þegar henni mislíkaði við hann, rak liún litla hausinn harkalega í mjóu spóaleggina lians. Hún var undurfalleg, og vegna þessarar sjaldgæfu fegurðar og yndisþokka, ldaut Lullu sérstöðu á heiinili mínu. Allir sýndu henni virðingu. Árin, sem ég bjó í Afríku, liafði ég aðeins eina tegund hunda. Það voru skozkir mjóhundar. Þeir eru stórir og glæsilega vaxnir, stríðhærðir, með langan, svargráan liaus og svartir um augu- Vitrari, göfugri og óeigingjarnari Iiundar eru vandfundnir. Þeir hljóta að liafa verið förunautar mannsins um aldaraðir, svo vel laga þeir sig eftir þörfum manns og venjum. Oft má sjá þessa hunda á gömlum málverkum og góbelínsveggklæðum, og það er líka oft eins og þeir geri umhverfi sitt að málverki. Þeir leiða liug manns margar aldir aftur í tímann, allt til daga lénsskip11 lagsins. Fyrsta skozka mjóhundinn, sem hét Dusk, liafði ég fengu’* 1 brúðargjöf, og hann koin með mér til Afríku. Dusk var óvenjn hugrökk og trygglynd skepna. Hann var með mér í veiðite nýlendustjórnarinnar, í byrjun stríðsins í Msai-nýlendunni Nokkrum árum síðar varð liann flokki zebradýra að bráð. Þeg11 J) Matsveinn lijá Karen Blixen. ÞýS.
Page 1
Page 2
Page 3
Page 4
Page 5
Page 6
Page 7
Page 8
Page 9
Page 10
Page 11
Page 12
Page 13
Page 14
Page 15
Page 16
Page 17
Page 18
Page 19
Page 20
Page 21
Page 22
Page 23
Page 24
Page 25
Page 26
Page 27
Page 28
Page 29
Page 30
Page 31
Page 32
Page 33
Page 34
Page 35
Page 36
Page 37
Page 38
Page 39
Page 40
Page 41
Page 42
Page 43
Page 44
Page 45
Page 46
Page 47
Page 48
Page 49
Page 50
Page 51
Page 52
Page 53
Page 54
Page 55
Page 56
Page 57
Page 58
Page 59
Page 60
Page 61
Page 62
Page 63
Page 64
Page 65
Page 66
Page 67
Page 68
Page 69
Page 70
Page 71
Page 72
Page 73
Page 74
Page 75
Page 76
Page 77
Page 78
Page 79
Page 80
Page 81
Page 82
Page 83
Page 84
Page 85
Page 86
Page 87
Page 88
Page 89
Page 90
Page 91
Page 92
Page 93
Page 94
Page 95
Page 96
Page 97
Page 98
Page 99
Page 100
Page 101
Page 102
Page 103
Page 104
Page 105
Page 106
Page 107
Page 108
Page 109
Page 110
Page 111
Page 112
Page 113
Page 114
Page 115
Page 116
Page 117
Page 118
Page 119
Page 120
Page 121
Page 122
Page 123
Page 124
Page 125
Page 126
Page 127
Page 128
Page 129
Page 130
Page 131
Page 132
Page 133
Page 134
Page 135
Page 136
Page 137
Page 138
Page 139
Page 140
Page 141
Page 142
Page 143
Page 144

x

Eimreiðin

Direct Links

If you want to link to this newspaper/magazine, please use these links:

Link to this newspaper/magazine: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link to this issue:

Link to this page:

Link to this article:

Please do not link directly to images or PDFs on Timarit.is as such URLs may change without warning. Please use the URLs provided above for linking to the website.