Eimreiðin - 01.10.1954, Blaðsíða 83

eimreiðin
RITSJÁ
315
sem ætið eru til og hafa verið til
með vorri þjóð sem öðrum, réttlætir
ekki svo harðan dóm sem þennan um
íslenzkar konur. Kann að vera, að
beiskyrði slík geti vakið og styrkt
sjálfsvirðingu vora, sem vissulega er
oft ærið veik, en þó þarf þar meira
til. Land vort og þjóð fær ekki af
hnettinum flúið né útilokað samneyti
'dð önnur lönd og þjóðir. Það er ekki
hægt á vorri öld hraðans í tima og
rúmi. Hitt verður ekki of oft hrýnt
fyrir oss, að kunna að gæta sjélfs-
virðingar og þjóðarsóma í hvivetna.
Enda mun sú vera tilætlun Braga, að
brýna þetta fyrir þjóð sinni. 1 þessari
bók hans eru nokkur mjög góð kvæði,
svo sem „Ferð allra ferða“, sem er
spakleg mannlifsmynd, búin skörpum
skilningi á því, hver séu sönn verð-
mæti lifsins og hver hégóminn einn
og hismið tómt, svo sem þessi tvö
erindi sýna:
Hvað var gullsins gróði,
glamurlof á stræti,
vald, sem varð að hjómi,
vegsins svikna pund,
móti lækjarljóði,
litla fuglsins kæti,
daggardjásni á blómi.
dýrð um morgunstund?
Drambsins dufti og ryki
dreifði mildur svali,
stig\rél heimsku og hroka
hann af fótum skar.
Björtu geislabliki
brá um feðrasali.
Skilningsleið til loka
loksins gengin var.
Aðalsmerki góðs óðsmiðs eru á
kvæðinu „Vor“, sem hefst á þessum
ljóðlinum:
Mjúkum lófum mildur vorsins þeyr
á meyjarbrjóstum ungrar jarðar
tekur-----.
Og í kvæðinu „Jafndægur á hausti
í Þingeyjarþingi" er þessi lýsing á
aðför vetrar:
Seld og rýmd er sumarlandsins höll,
um silfurmöttluð Grisatungufjöll
grúfir koldimm kólguskýjasmiði.
Symfóniu hausts við heiðaveg
hálfum rómi, föl og dapurleg,
veina móasef og vetrarkviði.
Skáldið ann, sem i fyrri bókum
sinum, yrkisefnum úr gömlum ævin-
týrum og sögnum, um dapurleg örlög
og dimm. Svo er í kvæðinu „Stúlkan
í Hallmundarhrauni“, sem er mátt-
ugt kvæði, stuttort, ramlega meitlað
að máli og stil, ömurleg ævisaga i
örfáum stuðluðum setningum.
Bragi Sigurjónsson hefur enn aukið
á skáldhróður sinn með þessari nýju
ljóðabók. Honum liggur mikið á
hjarta og flytur það þannig, að vek-
ur að jafnaði athygli lesandans og
heillar hug hans.
Sv. S.
FYRIR KÓNGSINS MEKT. Sjón-
leikur í fjórum þáttum, eftir
SigurS Einarsson. Rvík 1954 (H.f.
Leiftur).
Erfðahyllingin í Kópavogi árið
1662 er einn sá atburður i Islands-
sögu, sem djúptækust áhrif hefur haft
og mun hafa á hvern ungan Islend-
ing, sem kynnist i fyrsta sinn sögu
þjóðar sinnar, jafnt karl sem konu,
meðan ættjarðarást bærist i brjóstum
landsins barna. En sú kennd hefur
jafnan verið sterk með þjóðinni. —
Erfðahyllinguna 1662 hefur Sigurður
Einarsson gert að hástigi —- „climax"
— sjónleiks síns, sem hann skirir