Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1956, Síða 12

Eimreiðin - 01.07.1956, Síða 12
164 EIMREIÐIN sögunnar. Bókin er að minnsta kosti tvíþætt og skáldskapar- gildi hennar svo ríkt, að lesandinn ræður ekki við umhugs- unarefnið nema gerþekkja það, sem á bak við býr. Hér hefst sá ferill, sem Martin A. Hansen valdi sér í skáldskap sín- um. Möndull sögunnar er ábyrgðartilfinningin, barátta til jákvæðrar lausnar. Næst kom svo „Lykkelige Kristoffer", sem er sagnfræðileg skáldsaga, en þó umfram allt persónulegt listaverk. Ýmsir telja þetta snjöllustu skáldsögu höfundarins. Undirritaður metur „Jonatans rejse“ meira, en hér er um að ræða merkilegt framhald þess, sem þar hófst. Nú verður ábyrgðartilfinningin að fórnarvilja, táknið reynist stærra og fyrirheitið meira, en sagan getur naumast talizt skemmtilega nýstárleg á borð við hina fyrri, tvíleikur kímni og alvöru vík- ur fyrir persónulegu veraldarviti. Höfundurinn gerist ærið skyldurækinn við köllun sína- og eins og þungur í vöfum boð- unarinnar. Hins vegar er bygging sögunnar sterk og markvís og stíllinn fullkomnari og áhrifameiri en nokkru sinni áður. Þá mun ráðlegast að geta síðustu skáldsögu Martins A. Han- sens, sem nefnist „Lögneren". Hún er sambærilegri við „Jona- tans rejse“ en „Lykkelige Kristoffer" sem afrek hugkvæmn- innar og listrænnar túlkunar þess, er skáldinu bjó í huga. Sag- an fjallar um styrjöld góðs og ills á vígstöðvum alvöru og tilviljunar, engir stórviðburðir í fljótu bragði, allt látið ger- ast á hulduslóðum andlegrar reynslu, þó að holdið fari með aðalhlutverkið öðru hvoru, smátt gert stórt í tákni þess, sem kallast mannleg örlög. Hér er þriðja áfanganum náð. Nú er hvorki staðnæmzt við ábyrgðartilfinninguna né fómarvilj* ann, því að höfundurinn finnur sig knúinn til að skiigreina mikilvægi hins góða og illa og lætur sigurvegarann tapa þv* stundlega og öðlast þannig þroska þess, sem aldrei verður skilið nema lifað. IV. Skáldsögur Martins A. Hansens marka þróunarferil hans breiðastan og dýpstan, en smásögurnar eru ekki síður girni- legar til mats og skilnings, þó að tekjan sé þar vandfundnari þeim, sem vilja safna miklu fyrirhafnarlítið á skömmum
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.