Eimreiðin - 01.07.1956, Qupperneq 15

MARTIN A. HANSEN
167
flugið særir stundum vængi sína á íslenzku íjöllunum, en
þetta eru aukaatriði. Hitt skiptir öllu máli, að Martin A.
Hansen gerði listaverk um ísland, kvað því snjallan óð að lok-
inni fárra vikna kynningu. Hann ætlaði ekki að koma nafni
þess á framfæri, en vildi ganga úr skugga um, hvílíkt land
það væri, sem ól höfunda fornsagnanna og stórskáldin a tím-
um heiðni og snögglærðrar kristni. Honum var mjög í mun
að finna svar við þeirri spurningu hvernig smáþjóð a landa-
ntærum hins byggilega heims gæti reynzt þeim vanda vaxin
að vera sjálfstæð og ætla sér einhvern hlut a mælikvarða
veraldar og mannkyns. Þetta ísland fann hann, þessari þjóð
gafst honum kostur á að kynnast, og frá þessu skýrir hann í
..Rejse pá Island", en oftast á táknrænan hátt eins og hans
var von og vísa. Hann segir sannleik, sem er hafinn yfir lof
°g last og skilst því ekki nema við íhugun, en honum þótti
svo mikið til íslands koma, að hann ritaði um för sína hingað
°g dvöl sína hér ógleymanlega bók, sem er jafnframt merki-
Rg heimild um líf hans og list, leit einfarans og sigur heims-
borgarans í skilningi og niðurstöðu. Undirritaður veit eitt
íslenzkt skáld, sem hefði kunnað að meta „Rejse pá Island
til þakklátrar viðurkenningar — Jónas Hallgrímsson. Slíkum
vildi Martin A. Hansen gera til hæfis. Hann stóð aldrei á
Heklutindi, en lifði það, sem Jónas ætlaði Páli Gaimard að
hafa séð og skilið forðum daga. Og gaman þótti honum að
frétta þá umsögn íslenzka skáldsins, að hver einn bær eigi sína
sögu, og fá staðfest, að Island myndi dýrlegast í ljóðum
þeirra skálda, sem söknuðu þess í Kaupmannahöfn eða Vestur-
heimi. „Svo er um öll lönd táknrænnar fegurðar og tvíræðrar
sögu;“ sagði Martin A. Hansen daginn þann.
íslenzkum bókaútgefendum er það sæmdarskylda, að
..Rejse pá Island“ verði þýdd á íslenzku og gefin ut á við-
unandi hátt. Sömuleiðis ættu þeir að láta af því verða fyrr
en síðar að koma á framfæri við íslendinga öðrum eins skáld-
sögum og „Jonatans rejse“ qg „Lögneren". Slíkt er ekki að-
eins kurteisi við minningu snjallasta skáldsagnahöfundar
Hana á tveimur síðustu áratugum og mannsins, sem ritaði
sérkennilegustu og persónulegustu ferðabók frá íslandi, er
ferð hefur verið í letur um langa hríð, heldur á það að vera