Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1956, Side 16

Eimreiðin - 01.07.1956, Side 16
168 EIMREIÐIN sönnun þess, að við séum og viljum verða norræn menningar- þjóð, sem þekkir og metur helztu afrek frænda sinna og nágranna í íþrótt orðlistar og skáldskapar. VII. Að gömlum sið skal að lokum reynt að lýsa manninuni Martin A. Hansen. Hann var lágur vexti, en þéttur á velU» heldur þungfær og seinn í svifum, hæglátur og eins og feim- inn í framgöngu, en fagureygur og svipmikill, svo að engum duldist persónuleiki hans, festa og íhygli. Honum virtist stirt um mál í fyrstu vegna hæglætis og hógværðar, en gerðist hress og glaður í samtali, spurði þá margs og hafði yndi af að segja frá, ef áheyrendur kunnu að hlusta og létu eftirvænt- ingar gæta í þögninni. Þá varð frásögn Martins A. Hansens eins og þráður, sem raknar af sjálfum sér og reynist meiri og lengri en nokkur getur við búizt. Hann ræddi bókmenntir og menningarmál af mikilli leikni, var kíminn og hnyttinn, lofaði varlega, en fordæmdi naumast, leyndi vel skapsmun- um sínum og lét niðurstöðuna fremur kennast en skella í tönnum. Aðdáun hans varð ríkust og opinskáust, ef hann var inntur eftir fögrum stöðum, sem frá segir í bókum hans, og var þá för upplifunarinnar og hrifningarinnar oft heitið til Nor- egs, sem honum fannst meira til um en nokkurt land annað að Austur-Sjálandi undanskildu og einhverjum dönskum eyjum, sem undirritaður þorir ekki að staðhæfa, hvort til séu í skáldskap eða veruleika. Martin A. Hansen var glað- lyndur alvörumaður og bóndi af hug og hjarta, þó að heim- ili hans væri lengst af við borgarstræti. Það er á orði haft hvílíkur vinnugarpur hann var til ritstarfa. Bækur hans urðu til með þeim hætti, að hann lokaði sig inni löngum stund- um, vann myrkranna milli og unni sér vart svefns eða matar fyrr en sigur var unninn. Þá varð hvíldin oft sú að ferðast, kanna nýjar slóðir eða rifja upp gömul og góð kynni af lönd- um, sem voru honum hugstæð í endurminningunni. Martin A. Hansen var í tölu þeirra kappsmanna, er ætla sér ekki af og sýna sjálfum sér enga tillitssemi. Hann sleit sér út og þý* meira, sem hann var samvizkusamari og vandlátari en flestir

x

Eimreiðin

Direkte link

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.