Eimreiðin


Eimreiðin - 01.07.1956, Síða 24

Eimreiðin - 01.07.1956, Síða 24
176 EIMREIÐIN mála, og það allt að einu, þótt hann sé ekki hlutdrægur. Þar að auki geta árlega orðið ráðherraskipti og úthlutunin þa orðið „pólitískur" leiksoppur á milli ráðherranna. Er þá óviss- an komin á hæsta stig fyrir listamanninn. Samkvæmt 4. grein hefur heimspekideild háskólans og menntamálaráð tillögurétt til ráðherrans um það hverjum skuli veita launin eftir 3. grein, en eigi verður séð að tillögur þeirra bindi hendur ráðherra mjög í úthlutuninni, vegna þoss að fleiri munu tilnefndir en útvaldir verða, annars ætti til- nefningin ekkert erindi til ráðherrans. Hann getur skrifað a lista nöfn þeirra, sem hann hefur velþóknun á, eða eftir sínu höfði og sent listann til ríkisféhirðis. Er þá úthlutuninni lokið á þessu svo kallaða fasta fé til listamannanna, og verður ráðherrann ekki öfundsverður af ráðstöfuninni, hvernig sern hann fer að, fremur en úthlutunarnefnd nú. Enn fremur segir í 3. grein: Engum má veita laun af fast ákveðnu fé eftir þessari grein yngri en fertugum. Hlægileg vit- leysal Það lítur ekki út fyrir, að höf. frv. séu sammála Jónasi Hallgrímssyni, er segir í einu sinna sígildu kvæða: Margoft tvítugur meira hefur lifað, o. s. frv., og: Oft dó áttræður og aldrei hafði tvítugs manns fyrir tær stigið. í 4. grein er sagt, að sækja megi um listamannalaun. Og úr því það má, munu einhverjir gera það, og ef einhverjif gera það, munu flestir gera það, þó að flestum sé það ógeð- fellt. Nú er vitað, að mjög mörgum er þetta ógeðfellt. Hví þá ekki að sleppa því? 5. grein verður ekki skilin öðru vísi en að helzt eigi a® veita listamannalaun eftir efnum og ástæðum, ekki eftir list' rænum afrekum listamanns, ef verk hans eru eftirsótt og selj- ast vel, eða ef hann hefur annað starf launað og hefur unnið að sínu listaverki í frístundum á meðan aðrir eru að skemmta sér eða sofa. Eftir þessari grein á að veita launin í gustuka- skyni. Minnir þetta óþægilega á gamlan og leiðan hrepp' stjóra-hugsunarhátt. Hér gægjast fram annarleg sjónarmið, sem ekkert koma listinni við, og listamaðurinn gerður að gustukaskepnu og úthlutunin að góðgerðastofnun. Og urá þessi grein hverfa með öllu. 6. grein kveður svo á, að listamannalaunum skuli fylgj3
Síða 1
Síða 2
Síða 3
Síða 4
Síða 5
Síða 6
Síða 7
Síða 8
Síða 9
Síða 10
Síða 11
Síða 12
Síða 13
Síða 14
Síða 15
Síða 16
Síða 17
Síða 18
Síða 19
Síða 20
Síða 21
Síða 22
Síða 23
Síða 24
Síða 25
Síða 26
Síða 27
Síða 28
Síða 29
Síða 30
Síða 31
Síða 32
Síða 33
Síða 34
Síða 35
Síða 36
Síða 37
Síða 38
Síða 39
Síða 40
Síða 41
Síða 42
Síða 43
Síða 44
Síða 45
Síða 46
Síða 47
Síða 48
Síða 49
Síða 50
Síða 51
Síða 52
Síða 53
Síða 54
Síða 55
Síða 56
Síða 57
Síða 58
Síða 59
Síða 60
Síða 61
Síða 62
Síða 63
Síða 64
Síða 65
Síða 66
Síða 67
Síða 68
Síða 69
Síða 70
Síða 71
Síða 72
Síða 73
Síða 74
Síða 75
Síða 76
Síða 77
Síða 78
Síða 79
Síða 80
Síða 81
Síða 82
Síða 83
Síða 84
Síða 85
Síða 86
Síða 87
Síða 88
Síða 89
Síða 90
Síða 91
Síða 92

x

Eimreiðin

Beinleiðis leinki

Hvis du vil linke til denne avis/magasin, skal du bruge disse links:

Link til denne avis/magasin: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Link til dette eksemplar:

Link til denne side:

Link til denne artikel:

Venligst ikke link direkte til billeder eller PDfs på Timarit.is, da sådanne webadresser kan ændres uden advarsel. Brug venligst de angivne webadresser for at linke til sitet.