Eimreiðin - 01.07.1956, Síða 59

SVIPMYNDIR FRÁ ÍSLANDI
211
Allt er á ferð og flugi, alls staðar ys og þys, og auðvitað er
loftið þrungið fiskþef.
Annars fijúga minningarnar frá Reykjavík í smámyndum
gegnum hug mér: Lítið um grænan gróður, rykið mikið í
þurru veðri; yfir hverja götu liggja ótalmörg loftnet þvers
°g kruss; hvergi sést hundur, en hins vegar mikið af ótrúlega
stórum og bústnum köttum; ótalmargir strákar að selja mörg
°g álíka óskiljanleg blöð; hinir ótrúlega skæru litir og ein-
kennilegu mynstur í hálsbindum karlmannanna, túlípanar og
páskaliljur í almenningsgörðunum; íslenzka brennivínið, sem
gárungarnir hafa gefið hið vel viðeigandi nafn Svarti dauði;
°g þegar ég kem inn á skrifstofu brezka sendiráðsins, er fyrsta
ritið, sem ég sé, tímarit verzlunarráðsins í Leeds. Þá finnst
mér sem ég væri kominn aftur heim. Hvarvetna mætir manni
sama góða viðmótið og gestrisnin.
Og loks er það Borgin. Auðvitað Borgin, því að hún er
merkilegasta dæmið sem ég þekki um algjöra og fullkomna
emokun í sölu og veitingu áfengra drykkja. Allt vín og
tobak á íslandi er einungis selt gegnum einkasölu ríkisstjórn-
arinnar, en af einhverjum dularfullum ástæðum er Hótel
Borg og eins konar útibús-næturklúbbur hinum megin Aust-
urvallar einu veitingastaðirnir á öllu íslandi, þar sem hægt
er að fá keypt staup af víni. Það liggur í hlutarins eðli,' að
þessir tveir staðir eru aðalmiðstöðvar næturlífsins. Þegar
^omið var fram undir miðnætti, voru raðirnar af tómum
Höskum á borðunum orðnar svo umfangsmiklar og andrúms-
loftið svo þykkt af reyk, að ég.gat einna helzt ímyndað mér
^naspu vestur í Yukon á dögum gullæðisins. Saman við þetta
aBt blandaðist liávær jassmúsik, og hvarvetna gat að líta hinar
lK)kkalegu, ljóshærðu íslenzku stúlkur. Ekki hefði mig furð-
a®> þótt einliver hefði dregið upp byssu, en þó hef ég ekki
mðið fyrir öðru hnjaski inni á Hótel Borg en að fá allhart
sPark í afturendann og vingjarnlegt klapp á öxlina, og því
fy!gdi drafandi beiðni urn að koma og fá mér meira í staup-
lnu- Borgina, „höll norðursins“, eins og einhver hefur nefnt
Bana, verða allir ferðamenn að heimsækja. Mig furðar ekki
,l Því, þótt þingmennirnir utan af landi fjölmenni þar, þegar