Eimreiðin - 01.05.1962, Side 18

106
EIMREIÐIN
og fremst miðstöð búnaðarsamtaka landsins, en stærsti hluti hygo
ingarinnar verður hótel, gistiherbergi fyrir 150 rnanns og 1111 ^
og veglegir veitingasalir. Það verður vissulega mikill glæsibia?
ylir þessu húsi og vitnar það um stórhug og framsýni þeirra eI
því standa. Og vissulega er það táknrænt, að þessi mikla stoiuu'
sktdi reist fyrir frumkvæði búnaðarsamtakanna og kennd við ba’U
stéttina, elztu starfsstétt þjóðarinnar og þá þýðingarmestu um
ar aldir. Það hefur lielzt verið fundið þessu fyrirtæki til forátt1 >
að nokkurs yfirlætis gæti í því að kalla bygginguna Baendahöll
telja margir að Bændahús liefði verið full sómasamlegt. Sja
hafa bændur sjaldan kennt býli sín við hallir, algengara er að þa^
beri nafnið „bær“ eða jafnvel ,,kot“ og hefur hvorutveggja 110.,
álíka virðingar um langt skeið. Þótt kotin hafi í upphafi verið
leigur höfuðbólanna, liafa rnörg þeirra breyzt í höfuðból á síðal
árum. Og í bæ og koti hefur um aldir verið haldið uppi risnu b'aí
vetna um landið; þar hefur verið tekið á móti ferðlúnum geStl11? ’
komnum um langan eða skamman veí>, þeirn veittur beini, dieo
af þeirn vosklæði og þeim búið rúm til gistingar, — þar þróaðist
víðkunna íslenzka gestrisni og sveitabæirnir voru löngum 1 ^
„hótelin", sem ferðamenn áttu hér völ á. Það fer því vel á þvl’ ^
bændur skuli eiga frumkvæðið að því að korna upp fullkom'1* ^
og glæsilegasta hóteli landsins, og vonandi á eftir að ríkja þat' ,->
risni og góð aðbúð, þótt flest verði þar að sjálfsögðu með óhk
hætti við það sem tíðkaðist á sveitabæjunum forðum. En þó að þa'^ .
verði bótel á heimsmælikvarða, er öldungis óþarfi að kenna llltSl
við höll. Það er líka langt frá því að vera smekklegt að tengja sa^
an svo óskyld hugtök sent bændur og höll, og er þetta ekki i 11 ^
andi merkingu mælt gagnvart bændunum; þvert á móti. I 1 Z
um manna hafa hallir löngum tekið á sig mynd ytra prjáls, íb11^
ar og óhófs, sýndarmennsku og yfirstéttartildurs. En ekkert
ur verið fjær hugsunarhætti eða eðli íslenzkra bænda, enda 11 ^
mega skrifa þessa nafngift á reikning skrifstofumanna í Reykja'^^
senr stýra þar málefnum bændasamtakanna. Mætti ætla, að m j
þessir séu orðnir svo viltir frá uppruna sínum, að þeir sjái e .
annað en glitrandi hallir að fyrirmynd, þá er þeir velja bænda
í höfuðborginni nafn, vitandi þó, að slík nöfn hafa lengst af
gengist á híbýlum kóngafólks, keisara og annarra pótentáta, ■ ^
aldrei hafa dyfið hendi í kalt vatn og lifað gjörólíku lífi vl® ‘
sem íslenzkir bændur hafa átt við að búa.