Eimreiðin - 01.05.1962, Síða 95

EIMREIÐIN
183
l'ciðursdoktór og bætti þar með fyrir
þann órétt, sem honum var gerður, að
því leyti sem það var á valdi stofnunar-
’inar. Og enn meiri furðu sætir, hvern-
’8 að honum var búið í Þjóðskjalasafn-
lriu. eftir að hann tók að vinna að
r;innsóknum sínum þar, en tómlæti
stjórnarvalda gagnvart menntun og vís-
’ndum er engin ný bóla hér á landi.
Dr. Hannes skrifaði endurminning-
ar sinar hálfum öðrum áratug eftir að
l'ann hætti afskiptum af stjórnmálum
°g hefur því haft atburðina í nokkr-
Urn fjarska er hann samdi þær. Eigi að
Srður eru þær svo ferskar, að þær geta
11,1 nnt á samtíma frásögn. Einhverjir
^unu telja það galla, og víst er um
Það að sumir dómar hans um menn
°g málefni hefðu að skaðlitlu mátt
'era á aðra lund. En bersögli þessara
endurminninga verður ennþá meira
aberandi vegna þess að svo skammt er
Urn liðið síðan atburðirnir gerðust
" í minni margra núlifandi manna.
þessu leyti eiga endurminningar
c*r- Hannesar margt sameiginlegt með
Slrmum beztu ævisögum íslenzkum.
^Uginn telur það Ijóð á ævisögu séra
Jóns Steingrímssonar að hann er dóm-
Wður um ýmsa samtímamenn sína, og
Sv°na mætti lengi telja.
Hannes Þorsteinsson ritar lipurt mál,
1;'Ust við alla tilgerð og hann kryddar
°ft frásögnina með ótal smáatriðum,
Sumum liarla spaugilega, en allt þetta
gerir ævisöguna ákaflega skemmtilega.
Il;mn fer ekki mörgum orðum um
emkalíf sitt, frásögnin er mestmegnis
Urn ytri atburði lífs hans, en þó engan
Veginn yfirborðskennd. Og ekki verð-
Ur hann sakaður um óhreinskilni
8agnvart sjálfum sér eða öðrum. Það
sýnir lokakafli bókarinnar gleggst. Og
llvorki honum né öðrum verður láð
það, að halda fast við málstað sinn.
lrað gefur bókinni ennþá meira gildi.
Hún verður góð heimild varðandi
sögu þess tímabils sem hún nær yfir,
en síðan er það sagnfræðinganna að
velja og vinna úr.
Bróðir höfundarins, Þorsteinn Þor-
steinsson hagstofustjóri, Iiefur skrifað
formála og séð um útgáfuna af liinni
mestu vandvirkni og smekkvísi. Al-
menna bókafélagið hefur vandað vel
til útgáfu bókarinnar, sem er prýdd
mörgum myndum, og síðast er ítarleg
nafnaskrá, sem er til mikils hægðar-
auka við notkun hennar.
Jón Björnsson.
PASSÍUSÁLMAR Hallgríms Pétnrs-
sonar. — Minningarútgdfa. — Menn-
ingarsjóður 1960, Reykjavík. For-
máli eftir höfundinn og Sigurbjörn
Einarsson biskup, 50 teikningar
gerðar af frú Barböru Árnason.
Lithoprent, með aðstoð Harðar
Ágústssonar.
Menningarsjóður er trúr sinni köll-
un, lætur sig, umfram allt, mestu
varða þjóðarheill. Nú hefur þessi
merka stofnun gefið út 300 ára minn-
ingarútgáfu þessara sálma, er verið
hafa lífakkeri þjóðarinnar á mestu
þrengingartímum, síðan land byggðist.
Þessi óður, um frelsarans sálarstríð og
pyntingu, hefur áður verið prentaður
63 sinnum, „bækurnar lesnar upp til
agna“ eða þá lagðar á brjóst ástvina,
sem að loknu jarðvistarlífi vóru kvadd-
ir liinsta sinni.
Sennilega er útgáfa þessa minning-
arrits, eitt mesta vandaverk sem unn-
ið hefur verið í bókgerðarlist hér á
landi á þessari öld. Menningarsjóður
hefur ekkert til sparað. Sennilega er
ekki margra kosta völ í letri og bandi
hér á landi, og um tvennt að velja með
stærðina. Stórt brot, miðað við lest-
ur í heimahúsum, eða vasabókarform
fyrir einstaklinginn. Fyrir 50 árum
vóru Passíusálmarnir geymdir við hlið