Eimreiðin - 01.05.1962, Blaðsíða 70

158
EIMREIÐIN
livað það er, sem maður er að
gera?
Það tók föður minn tvær vikur
að deyja, en ég gat ekki fengið af
mér að lýsa kvölum hans. Hvenær
sem honum varð litið á mig, brann
reiðin úr augum lians. Eftir jarð-
arförina fannst erfðaskrá hans
undir kodda, ég var settur hjá.
Lippe bróðir iékk allt, húsið, hand-
kvörnina, bollaskápinn, fatakist-
una, jafnvel diskana. Öllum í
bænum okkar blöskraði, og menn
sögðu, að svona erfðaskrá væri
ógild. Það var jafnvel liægt að
finna dæmi uppá það í Fræðum
okkar. Það var farið fram á það
við Lippe, að hann léti mig hafa
húsið, en hann bara hló að því.
Þess í stað seldi liann það undir
eins, og flntti handkvörnina og
húsgögnin heim til sín. Ég fékk
bara koddann. Þetta er sannleikur-
inn hreinn og einfaldur. Megi ég
sjálfur vera jafn hreinn, þegar ég
kem fyrir auglit Herra míns.
Ég byrjaði svo að vinna hjá tré-
smið, en bar svo lítið úr býtum,
að ég hafði hvorki í mig né á. Ég
var látinn sofa í kofaskrífli. Lippe
hafði gleymt því, að hann ætti
bróður. En hver lieldur þú að hafi
látið lesa úr Helgiritunum fyrir
föður okkar? Það voru alltaf ein-
hverjar ástæður fyrir því, að Lippe
gat ekki gert það. Ég bjó í bæn-
um, það voru ekki nógu margir
menn til þess að vinna við myll-
una, það var of langt fyrir hann
að fara til bænahússins á laugar-
dögum. í fyrstu fjargviðraðist fólk
yfir því, hvernig hann kæmi fram
við mig, en þegar frá leið, for
að tala um, að hann hlyti að
sínar ástæður. Þegar einhver he
orðið undir, þá hafa allir gallia"
af að traðka á honum.
Ég var, þegar hér var koinið, e
lengur ungur, en ennþá ókvæntu
Mér hafði vaxið skegg, en eng>nr
hugsaði um konuefni handa )uí l
Ef hjúskaparmiðlari hefði komu
til mín, þá hefði hann ekki i'a
uppá að bjóða annað en dieg&J
arnar af dreggjunum. En u'
vegna ætti ég að neita því, a® ,e
varð ástfanginn. Stúlkan var dot^
ir skóviðgerðarmanns, og þa® '
vani minn að horfa á liana, þe&;
• En
hún var að hella út skolp'nU- .
hún trúlofaðist beyki. Hver vl
eiga munaðarleysingja? Ég va' eU^
inn bjáni; og þetta særði 'U1S‘
gat oft ekki sofið um nætu'- ^
kastaði mér til og frá í ™et\
° hita-
mínu, eins og ég væri nieo
Hvers \'egna? Hvað hafði ég Sel^
á liluta föður míns? Ég ákvað a^
hætta að láta lesa úr Helg'lltin
um, en samt var næstuni liöiö a ’
án þess að úr því yrði. Fyrir ul‘
það, hvernig getur þú hefnt þn
á þeim, sem dauður er?
En lofaðu mér nú að segja re
Plf\í*
hvað kom fyrir. Það var
föstudagsnótt, að ég lá í hre' ■
mínu undir hefilspónahrúg1111’ ^
Ég hafði unnið mikið síðustu
ana, og byrjað í dögun. Ég |iaag
ekki einu sinni haft tíma ti
fara í baðhúsið. Ég vann við kel
Ijós, og andvirði kertanna v
dregið frá kaupinu mínu. A 1
dögum fengum við engan
það
hafa