Eimreiðin - 01.05.1962, Blaðsíða 76

Eftir
Sigurð Jónsson
frá Brún.
Til er það, að karlar og konur
slíti sér upp frægð og fé fyrir líkam-
lega yfirburði eina og gott er að
vísu að hafa viðbragðsfljóta, stælta
vöðva og sterk bein, að maður
ekki tali um frítt andlit eða lag-
fögur brjóst og mjaðmir, ef keppa
skal um farseðil til Hollywood. Þó
er enn eins og það liggi í loftinu að
meira beri að meta andlega yfir-
burði en nokkra líkamlega færni
eða fegurð. Eða mun það ekki rétt,
að með þessari síkrotandi bóka-
framleiðsluþjóð þyki, ef á á að
herða einna mest varið í liugsana-
mátt og greindarfimleik og þeir
eiginleikar þyki koma hvað bezt
fram í orðum, markvissum, áhrifa-
ríkum og minnilegum?
Er ekki enn eða var ekki til
skamms tíma — munur nokkur á
frægðarvonum fyrir störf rnanna og
þá í þessa átt?
Eitt af þeim orðum, sem he*
nú eiga að færa frægð og 311 .
ákveðinna manna er orðið 1
Það hefur gamla frægð og el
um kært. Það er því nytsamur a
kennismiði á þá vöru, sem ke<
er óskoðuð og seld innan í sell ^
umbúðum eftir tegundartf1 _
og forvitnilegum nöfnum e^a-nlla
sögnum manna, sem surmr ' p
meir en skyldi „fyrir vinS.
manns“ eða til verðskuldu1131^1^
eftirsóknarverða eftirmæli að 1
verið miskunnsamur við lít1*11 ‘ -g
ann. í einhver skipti ga* Þa” )fl
vörumerkið Ijóð orðið óverðuí? ^
höfundi það slagorð, sem
nokkra dropa verðmælis ur
því, er fépyngjur annarra ne n_
annars reynzt honum, og el s j g;1.
málaflokkur með nokkurn
kost lrefði tekið höfund e‘ða 1
1 -y() Uu
hátt upp á arma sér gat vers