Eimreiðin - 01.01.1967, Qupperneq 43

ÚR BRÉFUM DAVÍÐS STEFÁNSSONAR
23
að ekki sé sagt: skdld — sjáandi? Hver skyldi ekki „uggandi um
samtíð og £ramtíð“ á dögum vetnissprengju og eldflaugar og þess
„anda“ er staðið hefur að framleiðslu þeirra? Á dögum fjölmiðlun-
artækja er vinna eins og jarðýtur og vélskóflur, ásamt vélrænni skipu-
lagningu, að því að breyta mönnum í númer og vélahluti? Á dög-
um afbrotatíðni, sem vex eftir kvótientsröð? Á dögum hálfgerðs
Mafíu-þjóðfélags? Á dögurn óhóflegrar og ævaxandi áfengisnautn-
ar og kynóratízku? Á dögum örþrifaráða örvinglaðrar æsku? Á dög-
um úrræðalítillar Kirkju? Mér er spurn.
Samt er það ekki svo að skilja, að Davíð sé bölsýnn á framtíðina.
Sum kvæðin í Síðustu Ijóð sýna t. d. ótvírætt að Davíð vonaðist eft-
ir byltingu — að vísu fyrst og fremst andlegri, en jafnvet einnig í
veraldlegu formi þar, sem spillingin er mest og mannkyninu hættu-
legust.
Davíð kunni að eldast.
fV
Nú, þegar gerð hefur verið stuttlega grein fyrir því, að Davíð
Stefánsson frá Fagraskógi var í aðalatriðum, bæði sem maður og
skáld, andlega skoðað hinn sami í kvæðabókinni Síðustu Ijóð og
hann var ungur — meðfram beinlínis af því að hann eltist eðlilega
og orti í samræmi við það —, þd er orðið tímabært að gera sér grein
fyrir, að hann varð samt sem áður fyrir meiri háttar truflunum á
ferli sínum sem ljóðskáld, — truflunum sem vissulega settu Ijóða-
skáldskap hans — og jafnvel hugsjónir hans — í hættu, en hann
yfirvann vegna þess hve sannleikshollusta hans, ást hans á náttúr-
unni, trú hans á Guð og Krist stóð djúpum rótum allt frá öndverðu.
Truflanir þessar —■ sem ég tel vera — voru þrjár. Ein kom hægt og
lævíslega, án þess að skáldið gæti átt auðvelt með að gera sér grein
fyrir að hún væri nokkur — og er ég þó helzt á, að til séu kvæði eftir
Davíð er sýni að hann hafi gert sér nokkra grein fyrir henni áður
en langt um leið. Önnur truflunin var fráfall föður hans og mót-
læti nokkurt, sem faðir lians varð fyrir skömmu áður. Þriðja trufl-
unin var hinn dularfulli sjúkdómur hans seinna missiri ársins 1948
og fyrra missiri ársins £949.
Fyrsta truflunin — er ég nefni svo — lýsir sér að minni hyggju í
því, að eftir útkomu ljóðabókarinnar Að norðan líða f 1 ár þangað
tii næsta ljóðabókin, Ný kvœðabók, kemur út. Auðvitað blasa við