Eimreiðin


Eimreiðin - 01.01.1967, Blaðsíða 112

Eimreiðin - 01.01.1967, Blaðsíða 112
92 EIMREIÐIN kímni sinni óskcrtri á hverju sem gekk. Sagt var, að kona hans hefði ekki verið stjórnsöm og lítt sýnt um að spara, svo sent hann sjálfur. Að jrví lýtur Jrað, er hann sagði eitt sinn við kunningja sinn um eldamennsk- una á Lambastöðum: „A tveirn stöð- unt slokknar aldrei eldur, — lijá mér og í lielvíti". — Sýna Jressi orð, sem án efa eru rétt ltöfð eftir honum, að hann hefur lítið álit liaft á helvítis- kenningunni, enda virðist hann hafa látið sér vel líka nýju sálmabókina (Leirgerði), Jjótt lítið væri lialt við myrkrahöfðingjann í sálmunum. Bók sú, er hér liggur fyrir, er úr- val úr bréfum biskups. Ekki er ég dórnbær á Jjað, hversu Jjctta úrval hefur tekizt, né heldur veit ég hve mikið liggur eftir hann af bréfum, en útgáfan er með santa sniði og lyrri bindi Jjessa ritsafns, nteð greinargóð- um inngangi eftir útgefandann, Finn Sigmundsson fyrrv. landsbókavörð. Að vísu hefði ég kosið meira um við- skipti biskups og Jörundar Hunda- dagakóngs, en ekki er víst að biskup hafi verið fjölorður um það í bréfunt sínum. Geir biskup hefur verið óvenjuleg manngerð, a. m. k. hér á landi. Ekki verður annað séð, en að kýmni hans hafi bjargað honum frá örvæntingu, Jjegar verst stóð á fyrir honum, og búið var að setja nefnd til að sjá um fjárráð hans og uppboð auglýst til Jjess að selja reiturnar. En Jjað sýnir vinsældir biskups, að enginn mætti til uppboðsins, svo að ekkert varð úr þvi. í einu bréfi sínu minnist biskup á eftirlitsnefndina nteð þessum hóf- sömu orðum: „Sá er galli á frelsinu, að fáir vita að meta Jjað fyrr en Jjað er tapað“. Jafn grandvörum manni og ltonum hefur fundizt hart að vera skammtaðar lífsnauðsynjar úr hnefa, eins og sveitarlimi, og víða má kenna grernju yfir aðförunum, Jjótt stilling- in bregðist honum aldrei. Eins og vænta mátti staðfesta bréf- in það orð, sem hefur farið af biskupi meðal almennings. Góðvildin skín út úr þeim, enda þótt sjá megi, að hann liélt fast við skoðanir sínar, ef svo bar undir. Þannig skrifar hann í bréfi til Bjarna Þorsteinssonar: og seint í fyrra (kom) ný útgáfa af Barnalær- dómsbókinni, hvar í þeir góðu menn, etatsr. og Skagfjörð, annaðhvort einn eða báðir, hafa stolið undan Kristí niðurstigningu til helvítis úr annarri greininni, og rekið djöfullinn úr sjöttu bæninni í fræðunum, livað klerkar mínir surnir, jafnvel þeir beztu1) með- al Jjeirra, ekki vilja Jjola bótalaust. Hlýt ég að gera gangskör eftir hvoru- tveggja Jiessu, þegar skipin eru farin, og óttast ég, að hlutaðeigendur ekki muni svara góðu um“. Þessi sýnishorn úr bréfunum verða að nægja. Útgáfan er í sama sniði og fyrri bindi Jjessa ritsafns. Ég tel ástæðu lil að harma Jtað, ef Jjetta bindi verður hið síðasta, eins og gefið er í skyn í inngangi. Vonandi verður safninu haldið áfram í einhverju öðru formi. /• B. Ný íslandssaga. Þjóðveldisöld. Eftir Björn Þorsteinsson. Reykjavík. Heimskringla 1966. Hver em eg, að ég dirfist að leggja orð í belg á sviði hinna sprenglærðu sagnfræðinga, sent hafa gert rann- sóknir sögu vorrar að ævistarfi sínu? Ég hef aðeins eina afsöknu fyrir slíku athæli, og hún er sú, að ég hlýt að teljast til lesendanna, Jjessa nafnlausa hóps, sem „hungrar og [jyrstir eftir réttlætinu", Jj. e. hverri nýrri upp- götvun á sviði sögunnar, sem gæti skýrt Jjað, sent er óljóst, framkvæmt 1) auðkennt hér.
Blaðsíða 1
Blaðsíða 2
Blaðsíða 3
Blaðsíða 4
Blaðsíða 5
Blaðsíða 6
Blaðsíða 7
Blaðsíða 8
Blaðsíða 9
Blaðsíða 10
Blaðsíða 11
Blaðsíða 12
Blaðsíða 13
Blaðsíða 14
Blaðsíða 15
Blaðsíða 16
Blaðsíða 17
Blaðsíða 18
Blaðsíða 19
Blaðsíða 20
Blaðsíða 21
Blaðsíða 22
Blaðsíða 23
Blaðsíða 24
Blaðsíða 25
Blaðsíða 26
Blaðsíða 27
Blaðsíða 28
Blaðsíða 29
Blaðsíða 30
Blaðsíða 31
Blaðsíða 32
Blaðsíða 33
Blaðsíða 34
Blaðsíða 35
Blaðsíða 36
Blaðsíða 37
Blaðsíða 38
Blaðsíða 39
Blaðsíða 40
Blaðsíða 41
Blaðsíða 42
Blaðsíða 43
Blaðsíða 44
Blaðsíða 45
Blaðsíða 46
Blaðsíða 47
Blaðsíða 48
Blaðsíða 49
Blaðsíða 50
Blaðsíða 51
Blaðsíða 52
Blaðsíða 53
Blaðsíða 54
Blaðsíða 55
Blaðsíða 56
Blaðsíða 57
Blaðsíða 58
Blaðsíða 59
Blaðsíða 60
Blaðsíða 61
Blaðsíða 62
Blaðsíða 63
Blaðsíða 64
Blaðsíða 65
Blaðsíða 66
Blaðsíða 67
Blaðsíða 68
Blaðsíða 69
Blaðsíða 70
Blaðsíða 71
Blaðsíða 72
Blaðsíða 73
Blaðsíða 74
Blaðsíða 75
Blaðsíða 76
Blaðsíða 77
Blaðsíða 78
Blaðsíða 79
Blaðsíða 80
Blaðsíða 81
Blaðsíða 82
Blaðsíða 83
Blaðsíða 84
Blaðsíða 85
Blaðsíða 86
Blaðsíða 87
Blaðsíða 88
Blaðsíða 89
Blaðsíða 90
Blaðsíða 91
Blaðsíða 92
Blaðsíða 93
Blaðsíða 94
Blaðsíða 95
Blaðsíða 96
Blaðsíða 97
Blaðsíða 98
Blaðsíða 99
Blaðsíða 100
Blaðsíða 101
Blaðsíða 102
Blaðsíða 103
Blaðsíða 104
Blaðsíða 105
Blaðsíða 106
Blaðsíða 107
Blaðsíða 108
Blaðsíða 109
Blaðsíða 110
Blaðsíða 111
Blaðsíða 112
Blaðsíða 113
Blaðsíða 114
Blaðsíða 115
Blaðsíða 116
Blaðsíða 117
Blaðsíða 118
Blaðsíða 119
Blaðsíða 120

x

Eimreiðin

Beinir tenglar

Ef þú vilt tengja á þennan titil, vinsamlegast notaðu þessa tengla:

Tengja á þennan titil: Eimreiðin
https://timarit.is/publication/229

Tengja á þetta tölublað:

Tengja á þessa síðu:

Tengja á þessa grein:

Vinsamlegast ekki tengja beint á myndir eða PDF skjöl á Tímarit.is þar sem slíkar slóðir geta breyst án fyrirvara. Notið slóðirnar hér fyrir ofan til að tengja á vefinn.