Eimreiðin - 01.05.1968, Blaðsíða 41

KLÚTURINN
113
laufskálahátíð), bar móðir mín fjaðurhatt sinn er hún gekk í sam-
kunduhús og heima fyrir batt hún silkiklútinn um höfuð sér. En
á nýársdag og friðþægingarhátíðinni veik ekki klúturinn af höfði
hennar allan daginn, og ekki heldur fyrra hluta hins minna frið-
þægingardags. Ég átti bágt með að líta af móður minni sáluðu á
friðþægingarhátíðinni, þegar hún gekk með klútinn og augu henn-
ar ljómuðu við bænahald og föstn. Mér fannst hún líkust bæna-
bók, sem var bundin í silki.
Annars lá klúturinn samanbrotinn í skápnum, en dagana fyrir
sabbats- og helgidaga tók mamma hann upp. Aldrei sá ég liana
þvo klútinn, og var hún þó ákaflega nákvæm með hreinlæti. Helgi-
dagar og liátíðir spara klæðnaðinn, séu þeir réttilega haldnir. Það
var mín sök, að klútnrinn skyldi ekki endast henni ævilangt og
ganga í arf til eftirkomendanna.
Hvað kom fyrir? Það gerðist á þessa lund. Daginn sem ég var
fermdur batt móðir mín heitin klútinn um hálsinn á mér. Lofaður
sé guð, sem hefur gefið jörðina þeim, er gæta gjafa hans. Ekki var
rykkorn að finna á klútnum. En þá var dómurinn yfir honum þeg-
ar upp kveðinn: að ég skyldi glata honum. Klútnum, sem aldrei
hvarf úr huga mér, hefi ég sjálfur týnt.
XL
Ég skal nú skýra frá málavöxtum, áður en ég.vík að sjálfu sögu-
efninu. Um þetta leyti birtist fátæklingur í bænum okkar, þakinn
sárum og kýlum, með bólgnar hendur, í rifnum fataræflum og
slitnum skóm. Hvar sem hann sást á ferli, köstuðu börnin eftir
honum mold og grjóti. Og það voru ekki börnin ein, heldur og
borgararnir, er sýndu honum fyrirlitningu. Fyrir kom það, er hann
gekk til torgsins að kaupa brauð eða lauk, að sölukerlingarnar ráku
hann burt í vonzku. Var það vegna þess, að sölukonurnar í bænum
okkar væru illmenni? Nei, Jrær voru einkar hjálpsamar. Til vorn
þær, er skiptu brauði sínu milli munaðarleysingja og aðrar, sem
tíndu hrís í skóerinum osr gáfu hinum fátæku til eldiviðar.
En hverjum fátæklingi eru ætluð sín örlög. Og þegar hann flýði
inn í samkunduhúsið, ávítaði samkunduþjónninn hann og rak hann
út. Ef hann laumaðist inn í samkunduhúsið á hvíldardagskvöldið,
var enginn sem bauð honum heim til matar. Ekki svo að skilja,
að börn Abrahams væru miskunnarlaus við fátæka, mikil ósköp.
En útsendarar Satans fylgdu þessum fátæklingi og drógu ský fyrir
8