Ægir - 01.01.1933, Síða 32
26
ÆGIR
í fyrra var auk þessara, héðan úr ná-
grenninu, gufubáturinn »Ölver« frá Bol-
ungavík á sildveiðum nyrðra, og fékk
11000 tunnur, Ennfremur Hávarður ís-
firðingur, er lagði að mestu á land á
Sólbakka og fékk alls 32370 tunnur.
Sæbjörn var nokkuð að Veiðum bér
vestra og hefir verðmætastan afla af
bátum Samvinnufélagsins.
Perey og Svala voru nokkuru styttri
tíma á veiðum nú en Samvinnubátarnir.
Haustaflinn hefur verið heldur rýr að
vanda vegna ógæfta, en oftast góður afli
er farið hefur verið til fiskjar. Nær all-
ur aflínn hefur verið seldur í ís. Sam-
vinnufélagið var, eins og fyrra, í félagi
við Heildverzlun Ásgeirs Sigurðssonar
um leigu á togurum til isfisksflutnings
og sölu á honum ytra. Aðrir bátar seldu
ýmist í þá togara, eða Hávarð. Isfisk-
verðið var 7 aur. kg. af þorski og 14
aura ýsan. Gert er ráð fyrir að ísfisk-
verzlunin beri sig sæmilega, en reikn-
ingar um það ekki fullgerðir ennþá.
Hlutir háseta yfir haustið eru mjög lágir,
um 290 krónur, mest hjá samvinnubát-
unum, frá því í öndverðum október til
ársloka.
í Álftafirði voru sumarveiðar ekki
stundaðir að ráði, og í haust byrjuðu
bátarnir ekki veiðar fyr en í desember.
Haustafli i Mið-Djúpinu varð mjög
rýr. Á Snæfjallaströnd og í Sléttuhverfi
hafa fiskveiðar alls ekki verið stundaðar
í sumar eða í haust
Aflinn á Gjögri er að vanda lítilfjör-
legur.
1 Steingrímsfirði var góður afli síðari
hlnta sumarsins og í haust. Er ársaflinn
þar nær helmingi meiri 1932 en árið áð-
ur, svo sem skýrslau sýnir.
Að öðru leyti visast til ársskýslunnar
um þorskaflann í fjórðungnum. Heild-
araflinn er, ofurlítið meiri nú en árið
áður, og mestur, sem orðið hefur hér í
fjórðungnum. Af aflanum er talíð 31395
skpd. stórfiskur, 21738 skpd. smáfiskur,
306 skpd. ýsa og 37Ó skpd. ufsi.
Eg hef sett tölu flskiskipa og áhafna
þeirra, eins og flestir bátar og fiskimenn
voru að veiðum, en vitanlega er skipa-
talan eigi þessi, nema örstuttan tíma úr
árinu.
Nokkrum orðum skal nú farið um á-
stand og horfur í fiskveiðiplássunum.
Flatey er mér litt kunnugt um. Sá
staður getur vart talist til fiskiplássanna,
þótt þilskipaútvegur hafi jafnan verið
rekinn þaðan, þar til útgerð féll þar nær
alveg niður fyrir skömmu. Nú hefur,
eins og fyrr getur, verið keypt þangað
fiskiskip, og haldið út með góðum á-
rangri, og má því gera ráð fyrir að hag-
ur almennings hafi vænkast við það.
1 Víkum fer báta-útvegurinn minnk-
andi. Fólki fækkar þar jafnt og þétt, og
Keflavík, sem áður var aðalveiðistöðin,
er nú að mestu undir lok liðin. Á Látr-
um helst sami útvegur sem áður, og af-
koma þar sæmileg.
í Patreksfjarðarkauptúni hefur fólki
fjölgað nokkuð síðari árin; mun togara-
útgerðin einkum eiga þátt í því, enda
hefur hún heppnast mikið vel. Nú eru
togarnir, sem þaðan ganga orðnir tveir,
og atvinnuhorfur all-vænlegar. Pilskipa-
útgerðin má nú heita úr sögunni, því
einungis nokkur smáskip eru þar eftir
til þeirra veiða, og einn bátur um 10
lesta var keyptur þangað af Ól. ólafs-
syni skipstjóra í sumar. Trillubátarnir ’)
hafa brugðist vonum manna undanfarin
tvö ár. Afli þeirra er svo lítill, að ó-
mögulegt er að framfleyta heimili af
þeirri atvinnu, jafnvel ekki hjá formönn-
1) Mér þykir »Trítlubátur« skárra en »trilla«
eða »trillubátur«.