Ægir - 01.01.1933, Blaðsíða 46
40
ÆGIR
enda er hreppurinn á barmi gjaldþrots.
Er bráð nauðsyn á auknum framleiðslu-
tækjum á Eskifjörð til að afstýra vand-
ræðum. Mundi þá hentugra að koma þar
á fót stærri útgerð, því að vélbátar, sem
sækja á sjó daglega, standa ver að vígi
með að sækja þaðan, en frá flestum
öðrum stöðum, vegna langræðis.
Reyðarjjörður. Um Reyðarfjörð má
svipað segja og Eskifjörð, að útvegur
hefur mjög minkað þar hin siðari árin.
Fyrir tuttugu árum stunduðu Reyðfirð-
ingar sjó á árabátum. Lágu þá til vers
utarlega í firðinum (Vattarnesi, Rfeiðu-
vik, Hafranesi). Gafst sú útgerð vel, en
er nú að mestu niðurlögð, en lítið hefur
komið í staðinn. Landbúnað má telja
aðal-atvinnuveg Reyðfirðinga, eins og
stendur. — í verstöðvunum út með Reyð-
arfirði norðan og sunnanverðum, er nú
sjávarútvegur mest stundaður sem auka-
atvinna' Þó hafa nú á þessu ári nokkrir
aðkomubátar veitt frá þessum stöðum,
einkum frá Vattarnesi. Fari smábáta-
útvegur í vöxt (á opnum vélbátum og
árabátum) eins og margt bendir til, þá
verður Vattarnes sennilega aðal-verstöðin
fyrir þann útveg við Reyðarfjörð. Lega
staðarins við hafsauga, er einkar-hentug.
Nauðsynlegt væri þó að gera þarna lend-
ingabætur, ef um framtíðarútveg er að
ræða á opnum vélbátum. Mun það vera
kostnaðarlítið. Hefur þegar verið gerð
teikníng og áætlun um það verk.
Fáskrúðsjjörður. Á þessu ári hafa tveir
vélbátar verið fluttir frá Fáskrúðsfirði til
Suðurlands, og einn vélbátur var seldur
þaðan til Vestmannaeyja, sem gekk þaðan
í fyrra. Er þetta ekki lítil rýrnun á báta-
stólnum, sem ekki var stór. Er nú á
Fáskrúðsfirði að eins 8 dekkaðir vélbátar.
Það er þó bót í máli, að þetta eru allt
sæmilega góðir bátar og stórir. Talsvert
margir opnir vélbátar ganga til veiða frá
stöðum út með firðinum (Hvammi og
Hafnarnesi). Vélbátar af Fáskrúðsfirði
hafa oft veitt vel á haustin, en haust-
fiski hefur brugðist þar að þessu sinni.
Stöðvarjjörður. Á undanförnum árum
hafa opnir vélbátar oft aflað sæmilega á
Stöðvarfirði. Veiddu þeir með haldfæri
á veturna þegar sílisfiskur gekk norður
með fjörðum. En síðustu vetur hafa verið
lítil brögð að silisgöngum. Sumarafli á
Stöðvarfirði mun vera í meðallagi, en
vetraraflinn óvenjulítill. Flestir sem sjó
stunda á Stöðvarfirði hafa itök í land-
búnaði.
Djúpivogur. Far er útvegur lítill. Að
vísu eru þar tveir vélbátar yfir 12 lesta,
en þeir hafa lítið stundað frá því í vetur.
Veiði var sæmileg fyrri hluta júlímánaðar.
Annars er sjósókn þar eins og víðar
ígripavinna manna, sem lifa að miklu
leyti á landbúnaði.
Hornafjörður er vetrarveiðistöð ein-
göngu. Þar er ekki um þorskveiði að
ræða á öðrum tímum árs, enn sem kom-
ið er. Til Hornafjarðar flytja margir bátar
af Austfjörðum á vetri hverjum og veiða
þaðan. Hefur hann því mikla þýðingu
fyrir afkomu útgerðar á Austurlandi.
Yfirleitt var sæmilega góð útkoma á út-
gerð aðkomubáta á Hornafirði síðasta
vetur.
Samgöngur.
I daglegum viðræðum hér eystra, þá
kemur oft fram það álit, að Austfirðing-
ar séu nú orðið hálfg'erð olbogabörn
þjóðfélagsins. í þessu sambandi er oft
minnst á samgöngurnar, sem Austfirð-
ingar eiga við að búa. Vitna menn þá
til þeirra tíma, þegar erlend skipafélög
önnuðust samgöngurnar — fyrir og eftir
aldamótin — Otto Wathne og siðar Thore.
Munu Austfirðir þá hafa verið bezt settir
allra landshluta um samgöngur við út-