Ægir - 01.02.1944, Qupperneq 23

Æ G I R
53
síldin óvenju horuð um sumarið. Samkv.
i'itumælingum, er síldarútvegsnefnd lét
gera, var fitumagnið ekki nema 16—17%
að meðaltali.
Tilraunir voru gerðar á-vegum nefndar-
innar með frystingu og marineringu ferslc-
síldar í því augnamiði að athuga, hvort
unnt mundi vera að flytja ferska Norður-
landssíld á Evrópumarkað. Gáfu þessar til-
raunir góða raun.
Svo sem áður getur, var nokkuð saltað
af Faxasíld um sumarið og haustið. Hófst
söltun á Akranesi i lok maímánaðar og
saltað nókkuð allan júnímánuð, en kvo
ekki aftur fyrr en í ágúst og september.
Voru saltaðar alls 8 830 tn., en 10 714 tn.
árið áður. Var öll síldin „rúnnsöltuð" að
Jjessu sinni. Á Akranesi voru saltaðar
7 977 tn., en afgangurinn 853 tn., í Sand-
gerði í septembermánuði.
Síld veiddist til beilu á Austfjörðum uin
vorið og framan af sumri. Var hún veidd
í stauranætur og lása. Var það yfirleitt
ínillisíld og smásíld, en þó veiddist nokk-
uð af stórsíld í stauranætur á Eskifirði.
Erlend skip stunduðu engin síldveiði við
landið, nema leiguskip færeysk, sem voru
4 að tölu. Nam samanlagður afli þeirra
53 553 lil og var allur lag'ður i bræðslu.
3. Togaraútgerðin.
Arið 1943 voru gerðir út 32 togarar, en
einn þeirra fórst á fyrrihluta ársins, svo að
meiri hluta ársins voru þeir ekki nema 31.
Sýnir tafla XV, hvernig útgerð þeirra var
háttað.
Saltfiskveiðar stundaði enginn togar-
anna, en slikt hefur eigi komið fyrir um
langan tíma, þó þær veiðar hafi farið mjög
minnkandi hin síðari ár. Árið 1942 voru
t. d. aðeins farnar 21 veiðiferð á saltfisk-
veiðurn ög úthaldsdagar samanlagt aðeins
2062.
Allir togararnir, að einum undanteknum,
stunduðu einungis ísfiskveiðar á árinu.
Tala ferðanna var 336 og því heldur meiri
en árið áður, en þá var hún 304. í samræmi
við það voru úthaldsdagarnir nokkuð fleiri
og hafa aðeins einu sinni áður, árið 1940,
orðið fleiri.
Tala lifrarfatanna var nokkuð meiri nú
en árið áður, og stafar það einnig af lengri
úthaldstíma svo og af því, að yfirleitt munu
skipin hafa tekið stærri farma í hverri ferð.
Verðmæti ísfisksins varð meira á þessu
ári en nokkru sinni fyrr. Kemur hér
greinilega í Ijós hversu óhemju stórvirk at-
vinnutæki togararnir eru og hversu stór-
fenglegan auð þeir færa þjóðinni.
Síldveiðar stundaði aðeins einn togari
um sumarið og voru úthaldsdagar hans 72.
Árið áður höfðu þeir verið 4 og úthalds-
dagarnir 161.
Fá skip stunduðu stuttan tíma aðrar
veiðar á árinu. Veiddu þau í is og lögðu afla
sinn í ísfiskflutningaskip. Á fyrra ári höfðu
einnig nokkur skip stundað þessar veiðar.
Samanlögð tala úthaldsdaga togaranna
var að þessu sinni 9102 og hefur hún aldrei
orðið hærri, að undanteknu árinu 1940, en
þá var hún 11 899. Nær helmingur skip-
anna hafa haldið út meir en 300 daga á
árinu og eitt skip 365 daga. Meðaltal út-
lialdsdaganna varð 284, en um 290, ef dreg-
inn er frá úthaldstími skips þess er fórst
fyrri hluta ársins. — Sumir togaranna
töfðust nokkuð í Englandi vegna viðgerða,
sjá nánar á bls. 76.
4. Isfisksala.
í janúar 1943 hófu togararnir aftur veið-
ar, en þá höfðu siglingar þeirra legið niðri
að mestu frá því í nóv. árið áður. Ástæðn-
anna til þessarar siglingastöðvunar var
getið að nokkru i vfirlitsgrein í 1. tbl. Ægis
1943.
Togararnir fóru alls á árinu 336 ferðir,
en 304 árið áður (sbr. töflu XVI). Nam
andvirði þess fisks, sem þeir seldur á hin-
um erlenda markaði að þessu sinni, meiru
en nokkru sinni fyrr, eða sem svaraði 96
millj. ísl. kr. Árið áður var það um 83,5
millj. ísl. kr.
Meðalsölur togaranna voru einnig hærri