Tímarit lögfræðinga - 01.04.1954, Síða 43

Sem reist er á, er hin nánu sogu-, þjóðernis. og réttartengsl,
er verið hafa með Norðurlöndum frá öndverðu og til þessa
dags.
1 fumræðu sinni á þinginu 1872 komst formaður dönsku
deildarinnar, J. Nellemann prófessor, m. a. að orði á þessa
leið:
„Vér lítum á þetta þing sem byrjun og væntum þess,
að framhald verði, þannig að þetta þing verði ekki hið eina.
Annars staðar hafa reglubundnar samkomur til þess að
ræða vel undirbúin mál átt ríkan þátt í því, að hugmyndir
kæmust á framfæri og til þess að skýra fyrir mönnum
mikilsvarðandi efni á sviði laga og réttar. Vér vonum því
að sami ái’angur náist á hinum norrænu þingum.
Vér vonum, að þinghöldin, sem vér nú byrjum, verði hin-
um þrönga hring lögfræðinganna bæði til vakningar og
fræðslu. En vér vonum einnig, og ekki síður, að þingin
megi vei-ða hinum norrænu þjóðum til heilla.“
Hér er ekki rúm til þess að rekja árangur þann, sem
náðst hefir, en fullyrða má, að allur þorri hinna norrænu
laga, sem sett hafa verið, eigi rætur sínar að rekja til um-
ræðna á lagamannaþingunum, eða hafi þokað áleiðis fyrir
afskipti þeirra. Sem dæmi má nefna víxillögin eldri (1882),
tékkalögin, siglingalögin, finnalögin, vörumerkjalögin,
sifjaréttarlögin, samningalögin o. fl.
Fræðilegur árangur mótanna er þó e. t. v. ekki minni.
Frummælendur semja að jafnaði ritgerð um þau efni, sem
tekin eru til meðferðar. Ritgerðunum er síðan dreift meðal
þátttakenda nokkru fyrir þing. Þær eru margar hverjar
mjög ítarlegar, oft samdar af kunnum fæðimönnum um
efni, sem á hverjum tíma eru á oddinum. Að jafnaði er
rakið, hvernig háttar um það efni í hverju Norðurlandanna
og oft gerð grein fyrir ástandinu í öðrum löndum, getið
dómvenju og kenninga vísindamanna. Loks ber frummæl-
andi fram sjónarmið sín og bendir á leiðir de lege ferenda.
Ekki verður þó hjá því komizt að ræðutíminn sé nokkuð
takmarkaður, enda vill hér sem endranær brenna við, að
rseðumenn séu margir og vilji sumir gerast langorðir.
105