Tímarit lögfræðinga - 01.01.1956, Qupperneq 52

yngra. Og til þess að gera það trúverðugt, að Danir, sem
lítið kunnu til siglinga, hafi komist yfir s.ióinn til Græn-
lands, segir danska ríkisstjórnin skýrandi og afsakandi,
að þctta hafi ekki gerst fyr en svo seint, að þá var það ekki
orðið neinum vanda bundið að sigla, og fjarlægðir skiftu
litlu máli.
III.
F'ormaöur dönsku sendinefndarmnar hjá Sþ. afneistar
því, að Gnenland hafi nolckru sinni. átt þjóðfélags-
lcgt sjálfstxði, hcldur hafi alt aftur á vílcmgaöld verið
norrænt yfirráðasvæði og tilheyrt íslenska þjóðfélag-
rnu, svo og ennfremur, að fslendingar liafi elcki tekið
Grænland frá nokkurri annaVi þjóð.
Miðvikudaginn þann 10. nóvember 1954, ld. 10.45 f. h.
hóf formaður sendinefndar Danmerkur hjá Sþ., Hermod
Lannung landsróttarlögmaður, fyrstu ræðu sína mn Græn-
landsmálið í 4. ncfnd Sþ. Ræðan var tekin á stálþráð. Hið
óstytta vélritaða eintak mitt af þessari ræðu, PM/2903
(folio), hefi ég fengið frá sendiherra íslands í Wasliington,
D. C. Þar segir Lannung:
„Grænland fundu víkingar fyrir meira en þúsund árum
síðan, og stuttu þar á eftir var það numið af skandinavísk-
um landnámsmönnum. Landið var óbygt, er þeir fundu
það, þótt þar væru örlitlar minjar um fyrri bygð.“
Þar með er sagt, að Islendingar hafi ekki tekið Grænland
frá nokluirri annari þjóð. Finnendur Grænlands (um 980)
voru, sem kunnugt er: Snæbjörn galti Hólmsteinsson úr
Borgarfirði og Hrólfur rauðsendski af Barðaströnd. Eru
ættir þcirra raktar í Landnámu.
Svo liélt Lannung áfram:
„Þjóðfélagslega var Grænland með Islandi („Politically
Greenland was with Iceland"), sem aftur á móti („in
46