Tímarit lögfræðinga - 01.01.1960, Blaðsíða 25

25. og 52. gr. í'rv., og verður þetta atriði rætt frekar
hér síðar. Hitt nýmælið er í lok 1. málsgr. 6. gr. frv. þar
sem segir, að vísa megi skjali frá þinglýsingu, ef þing-
lýsing sé bersýnilega óþörf til verndar rétti. í þessu til-
viki ber að vísa skjali frá þinglýsingu samkv. dönslcum
og norskum þinglýsingarlögum. Hér á landi mun vera
mjög fátitt, að skjölum sé visað frá fyrir þessar sakir,
en vissulega er það keppikefli fvrir þinglýsingarstarf-
semina, að dómendur vinzi úr þeim skjölum, sem að
þeim eru rétt — skjöl, sem bersýnilega er óþarft að þing-
lýsa, en sæta þó þinglýsingu, eru lík í lest þinglýsingar-
starfseminnar. Við samningu frv. þótti það þjálli tilhög-
un, að orða ákvæði þetta sem heimildarákvæði, og er
það með þeim hætti nægilega traustur grundvöllur fvrir
dómendur til þess að hafna skjölum, en skapar þeim hins
vegar ekki jafn mikil vandkvæði eins og skvldubundið
ákvæði myndi gera. Er og stundum nokkurt álitamál,
hvort þinglýsing sé óþörf til verndar rétti eða ekki. Um
það atriði, hvaða réttindi séu liáð þinglýsingu, eru ákvæði
í 29.—32. gr. frv.
Um viðbrögð við ágalla á skjali, sem óskast þinglýst, er
þrennt til samkv. 6. gr. frv., 1. að skylt sé að visa skjali frá,
2. að heimilt sé að gera það og 3. að skjal sé tækt, en
rita beri athugasemd á skjalið um ágalla. Er fjallað um
síðastnefnda úrræðið i 4. málsgr. 6. gr.
1 7. gr. eru ákvæði um viðtöku skjala til þinglýsing-
ar og þá könnun, sem á að fara fram af hálfu dómara
á þvi stigi. I dönsku, norsku og sænsku þinglýsingarlög-
unum er gangur þinglýsingarmáls sá, að dómari kannar,
þegar er honum herst skjal, livort nokkrir vtri, sýnilegir
ágallar séu á því. Ef svo er ekki, færir dómari skjal í
dagbók, og teljast forgangsáhrif þinglýsingar frá dag-
bókarfærslu skjals. Eftir að skjal hefur verið fært í dag-
bók, skal dómari kanna að nýju, hvort nokkuð sé til
fyrirstöðu þinglýsingu, og verður skjal eklci fært í þing-
lýsingarbók, fvrr en dómari hefur gengið til þrautar úr
Tímarit lögfr^öinga
23