Tímarit lögfræðinga - 01.06.1969, Síða 12

siglingalaganna, eða hvort aðrar reglur um hlutlæga
ábyrgð kunni að leiða til stofnunar kröfu. Ákvæði 205.
gr. ber samkvæmt þessu að skýra þannig, að þegar út-
gerðarmaður verður eftir gildandi réttarreglum ábyrgur
fyrir tjóni, sem lýst er í 1.-5. tölulið greinarinnar, þá
skuli ábyrgð vera takmörkuð, nema hann sé sjálfur
með saknæmum Iiælti valdur að tjóninu, enda komi
ekki til greina sú undantekningarregla í 2. mgr. 205. gr.,
sem áður var getið.
í 1. tölulið 205. gr. ræðir fyrst um takmarkaða á-
byrgð á bótakröfum vegna lífs- eða líkamstjóns manna,
sem staddir eru á skipi til að fylgjast með því. Ákvæðið
tekur ekki til skipstjóra, skipshafnar eða leiðsögu-
manns, því að gagnvart þeim er ábyrgðin ótakmörkuð,
svo sem fyrr var greint. Hér er því átt við aðra menn,
sem fylgjast með skipi, og þá fyrst og fremst farþega.
I öðru lagi er ábyrgð takmörkuð samkvæmt 1. tölu-
lið á bótakröfum vegna tjóns á munum, sem í skipi
eru. Hér kemur farmurinn einkum til greina, en einn-
ig aðrar eignir í skipi, svo sem farangur farþega, mun-
ir í eign skipverja o. s. frv.
Samkvæmt 2. tölulið er ábyrgð takmörkuð á kröfum
vegna tjóns á mönnum eða munum af völdum manna,
sem á skipi eru. Hér er vitanlega undirskilið, að út-
gerðarmaður beri samkvæmt gildandi réttarreglum á-
bvrgð á verkum þeirra manna, sem tjóni valda. Undir
2. tölulið falla m. a. kröfur út af árekstri skips á annað
skip, árekstri á hvers konar mannvirki svo og út af
tjóni, sem menn i landi verða fyrir af völdum manna,
sem á skipi eru.
I 3. tölulið ræðir um bótakröfur vegna tjóns á mönn-
um eða munum, þegar krafa á rót sína að rekja til
siglingar skips eða starfrækslu, fermingar, afferming-
ar eða flulnings á farmi eða farþegum. Að surnu leyti
er hér um sams konar tjón að ræða og um er getið í
2. tölulið. Akvæðið hefur einkum sjálfstæða þýðingu
96
Tímarit lögfræðinga