Tímarit lögfræðinga - 01.06.1969, Qupperneq 43

Við úrlausn máls þessa þótti einkum á það að líta, að
stefndu hefðu l'allizt sérstaklega á, að stefnandi færi með
mál verkfræðingsins X. og að gert var ráð fyrir því, að
litið yrði á málið sem prófmál, að því er varðaði hina
verkfræðingana. Þá þótti og ljóst, að stefnandi hefði sam-
ið um það við ráðuneytisstjóra fjármálaráðuneytisins, að
nægjanlegt væri að liöfða mál fyrir einn af verkfræðing-
unum og að mál hinna skyldu gerð upp á grundvelli þess
dóms. Þá var bent á það í forsendum dómsins, að stefndu
B. og C. hefðu komið á skrifstofu stefnanda til að gefa
upplýsingar og greiða fyrir máli verkfræðingsins X. og að
stefnandi hefði iiöfðað mál á aukadómþingi Keflavíkur-
flugvallar fyrir alla stefndu, með þeirra vitund, að því er
virtist, án þess að séð yrði, að það hafi sætt nokkrum and-
mælum af þeirra hálfu, en við flutning þessa máls.
1 dómsforsendum var enn á það bent, að verkfræðing-
urinn Y. Iiefði Jjegar greitt skuldina að sínu leyti og að
stefndu hefðu eigi mótmælt kröfuhréfum stefnanda, þeim,
sem þeir viðurkenndu að hafa móttekið, fyrr en málssókn
h.afi hafizt, cnda þótt þeim mætti vera það Ijóst, að stefn-
andi hefði litið á sig sem umbjóðanda þeirra við flutning
framangreindra mála.
I forsendum dómsins sagði ennfremur, að Jjegar allt
framanritað væri virt, svo og atvik málsins að öðru leyti,
J)á Jjætti greiðsluskylda stefndu nægjanlega sönnuð.
Upplýst var í málinu, að málflutningslaun og útlögð
réttargjöld nánm upphaflega kr. 18,380,00. Verkfræðing-
arnir X. og Y. höfðu greitt inn á skuldina kr. 8,230,00, en
auk J)ess höfðu verið greiddar inn á skuldina kr. 500,00
og virtist sú greiðsla hafa stafað frá stefnda B. og verið
greidd til lögfræðingsins Z. Stóð því eftir hin umdeilda
fjárhæð og var henni ekki tölulega mótmælt. Niðurstaða
málsins varð því sú, að hinir stefndu B., C. og D. voru in
solidum dæmdir til að greiða stefnanda stefnufjárhæðina
ásamt vöxtum og málskostnaði.
(Dóniur bæjarþings Reykjavíkur 14. desemher 1965).
Timarit lögfræðinga
127