Búnaðarrit - 01.12.1919, Qupperneq 15

BÚNAÐARRIT
237
að mjer virtust þau ekki betri en í meðallagi, og um-
gengni ekki svo góð utan húss eins og að innan. Hest-
hús var með básum og rúmgott vel (3 básar). Eru hest-
húsin erlendis næsta ólík okkar aumlegu hesthúskofum.
Heimilisiðnaður er víða mikill í Noregi. Sá jeg þess
nokkurt mót hjá bónda, auk þess sem fyr er sagt um
úúkagerð húsfreyju. í smíðahúsi bónda var mikið af
ýmsum smíðatólum, og smíðaði hann ílest sem fyrir
kom, bæði trje og járn, en var þó ekki lærður smiður.
Jeg sá þar meðal annars fjaðra-legubekk, vel og traust-
lega gerðan, þó einfaldur væri, og hafði bóndinn komist
upp á það, að binda fjaðrir traustlega og „stoppa“ ofan
á þær. Yar auðsjeð á óllu að hann var hagleiksmaður.
Þá hafði hann og smíðað mikið af birkisleifum. Þær
voru hálfu betur gerðar en jeg hefi sjeð dæmi til hjá oss.
Gaf hann okkur sleifar til minja um heimsóknina. Annars
selja bændur mikið af þessum sleifum, en íslendingar
kaupa nú orðið alt slíkt frá útlöndum. Þá sá jeg orf o. fl.
sem hann hafði smíðað, bæði skammorf1), sem ekki hvíla
á upphandleggnum, og lang-orf, nálega jafn langt okkar.
Tvent var einkennilegt við orfið. Það var flatt, þar sem
það hvíldi á upphandleggnum, og skorin rós á þann
flötinn sem út vissi, en sá sem að handleggnum vissi
var hvelfdur á annan veg, en kúptur á hinn, og fjell vel
að handleggnum. Má vera að slík orf meiði síður í
byrjun sláttar. Annað var það, að engir voru orf-
hólkarnir, heldur gamaldags ljábönd (ól vafið um þjóið),
eins og tíðkaðist hjer í gamla daga. Hefi jeg aldrei sjeð
ljábönd fyr. Sagði jeg bónda að þau væru úrelt hjer,
og þættu hólkarnir miklu betri. Hann kvaðst þekkja
hólkana, og að sumir notuðu þá, en ekki hafði hann
trú á því að þeir væru öllu betri. Þótti mjer þetta
mikil fastheldni við fornar venjur. Aftur átti hann sláttu-
vjel, og þótti hún mikið búmannsþing. Jeg sýndi honum
hvað góður sláttumaður slægi mikið hjer, og þótti hon-
1) Líkjast íslenBku orfi, sem sagað væri af ofan efri hæls.