Búnaðarrit - 01.12.1919, Blaðsíða 56

276
BÚNAÐARRIT
eins eða fleiri, í hvorri sýslu. En erfitt haía buin átt
uppdráttar í þessum blómlegu hjéruðum. — Búið „Fram-
tíðin“ í Skagafirði er eina smjörbúið á Norðurlandi, sem
enn er starfandi. Það hefir að mörgu leyti góða að-
stöðu til að halda áfram að starfa, þó að það „lægi
niðri“ síðastliðið sumar.
Þessum athugasemdnm mínum um það, að byggja
starfsemi smjörbúanna á kúnum eingöngu, mun verða
svarað á þá leið, að kúabúin sjeu víðast hvar ekki stærri
en það, að þau geri lítið betur en smjörfæða heimilin.
Þetta er að minsta kosti vanasvarið, er tilrætt hefir
orðið um þetta mál. En svarið er ekki fullnægjandi. —
Ef ekkert feitmeti er notað til viðbits annað en smjörið
úr kúamjólkinni, þá er ósköp líklegt, að ekki veiti af
því handa fólkinu. En nú er því ekki að heilsa, enda
mundi það ekki þykja búmannslegt, að nota dýrasta
feitmetið til viðbits eingöngu, en farga hinu. Sannleik-
urinn er einnig sá, að nálega á hverju ári, er selt eitt-
hvað af smjöri irá flestum heimilum í þeim sveitum,
þar sem kúarækt er nokkur, kýrnar þetta 5—8 eða fieiri
á heimili, nema ungbörn sjeu mörg, eða einhver „úáran“
í heyskapnum eða kúnum eigi sjer si.að.
En þá er hinu haldið fram, að í raun og veru sje
rjóminn samt sem áður svo litill, að elclri tahi að senda
hann í smjörhirið, enda oftast auðvelt að selja þetta litla
sem safnast kann af smjöri á einstökum heimilum,
innanlands.
Þetta síðasttalda er að vísu rjett, en hitt ekki. —
Það hefir verið miög auðvelt að selja smjör nú að
undanförnu. Meir að segia hefir það borið við, að sagt
er, að smjöikaupamenn hafi sótt smjörkaupin svo fast,
að þeir hafi farið inn í búr til húsfreyjanna, og jafnvel
hjálpað þeim til að taka af strokknum. Hitt er eftir að
vita, hvort þessi smjör-eftirspurn helst framvegis.
Smjörbúin eru að mínu áliti nokkurn veginn jafn-
nauðsynleg, hvort sem smjörið er selt innanlands eða