Búnaðarrit - 01.12.1919, Blaðsíða 28

250
BÚNAÐARRIT
dýrum. En auk þess styrkir hið opinbera einnig að því
á annan hátt sumstaðar erlendis, að góð karldýr sjeu
höfð og haldin til kynbóta. í Noregi leggur þannig bæði
ríkissjóður og amtssjóðir fje fram til kaupa á kynbóta-
hestum, er numið getur alt að 2/3 af verði hestsins.
Verðlaun, sem veitt eru, geta verið tvenns konar:
1. Verðlaun greidd með peningum.
2. Verðlaunagripir.
Það hefir þótt gefast vel, og er mikið notað í Eng-
landi, að veita bestu dýrunum, sem sýnd eru á stærri
sýningum, heiðursverðlaun. Heiðursverðlaun þessi eru
sinhver vandaður smíðisgripur, t. d. bikar úr silfri eða
eitthvað annað, sem er hvorttveggja í senn bæði verð-
mætt og snoturt. Til þess að slíkir verðlaunagripir verði
fullkomin eign, verður sama dýrið að hljóta þá þrjú ár
í röð á samskonar sýningu. Sumir verðmætustu grip-
irnir vinnast aldrei til eignar. Þeim, sem slík heiðurs-
verðlaun hljóta, þykir meira í þau varið, en þótt pen-
ingaverðlaunin væri tvöfölduð.
Á Englandi eru flestir heiðursverðlaunagripir gefnir af
einstökum mönnum, stórbændum eða öðrum þeim, er
sjerstakan áhuga hafa fyrir búfjárrækt þar í landi.
Vilja ekki einhverjir hjer á landi fara að dœmi Breta
í fessu efni?
Á flestum þeim búfjársýningum er haldnar hafa verið
hjer á landi að þessu, hefir útbúningur sýningarstaðanna
verið næsta lítill og ófullkominn. Þegar best gerist, þá
kann að vera rekið niður eitthvað af staurum og hæl-
um til að festa dýrin við, og er þetta allur sú útbún-
ingur, sem um er að ræða. Við þessa staura og hæla
eru sýningardýrin svo bundin, eða hver eigandi heldur í
sín dýr, og svo mun all-oft vera að dýranna sje gætt á
þann hátt. Hve fjarri því fer, að þetta sje aðlaðandi,
þarf ekkí að rökstyðja, því flestir þeir, er á búfjársýn-