Búnaðarrit - 01.12.1919, Page 19

BIJNAÐ ARRIT
241
súrar rjómaflautir, flatbrauð og „rjómabrauð", sem líktist
íslensku flatbrauði eða jólabrauði á að sjá, en var miklu
ijúffengara. Súri rjóminn var ijúffengur og svarar eflaust
að nokkru leyti til skyrs og rjóma hjá oss.
SmíðasJcóli. Það er kunnugra en frá þurfi að segja,
að sveitabændur þurfa að vera búhagir, en vjer höfum
látið það ráðast sem verkast vill, hvort þeir læra nokkuð
eða ekki neitt. Það hefir líka gengið svo, að smiða-
kunnáttu hnignar lijer óðum, eins og öðrum heimilis-
iðnaði, smiðjur hverfa og alt fellur í kalda kol. í Hall-
ingdalnum höfðu þeir tekið það ráð, að halda smíða-
námsskeið 4 mánuði í senn í hverri sveit, og með 4
ára millibili. Kennarinn flutti öll smíðatól með sjer. Yar
látið af því, að þetta hefði að góðu gagni komið. Var
það einkum trjesmíði sem kent var. Vel gæti jeg trúað
því, að þetta gæti verið oss til fyrirmyndar, en líklega
treystast engir til slíks stórræðis, nema það tækist að
sníkja fje út úr landssjóði. — Og það er ekki eingöugu
trjesmíði, sem hjer þyrfti að kenna. Ef bændum væri
kend steinsteypa, og kennarinn væri starfi sínu vaxinn,
þá myndi það stórum bæta úr bygginga-vandkvæðunum.
Ouðm. Hannesson.
16