Búnaðarrit - 01.12.1919, Qupperneq 37

BÚNAÐAftRIT
257
álíka og þó veggir væru gerðir þykkir úr veikari blöndu.
Að iosna við sljettun á veggjum að utan er mikill
sparnaður og auk þess er sljettunarhúðin algerlega
ótraust, hvorki vatnsheld nje varanleg. Ekki veit jeg til,
að Jóh. Fr. Kristjánsson haft járnbent þessa næfurþunnu
veggi, nema við dyr og glugga, en ætíð mun það gert
í Ameríku, þó járn-netið sé bæði gisið og grant.
Vafasamara tel jeg þriðja atriðið. Ef báðir veggir eru
steyptir í senn, er ókleyft að ganga fyllilega úr skugga
um, hvort ytri veggir eru vatnsheldir, og hvort hvergi
kemst vatn inn með dyrum og gluggum, heldur ekki
auðið að bæta úr því, jarðbika veggina eða þvíl. Mjer
stendur þvi nokkur stuggur af þessari tilbreytingu. Hún
kann að vera góð í höndum svo vandvirks manns eins
■og Jóh. Fr. Kristjánssonar, en vissulega er hún ekki
allra meðfæri.
Tróðholið mun hann hvergi hafa gert víðara en 15 sm.
Mjer virðist reynslan benda til, að betra muni að gera
það mun ríflegra, 25—30 sm., sjerstaklega þar sem
mjög erfitt er um eldsneyti.
Þangað var nú komið þekkingu vorri á gerð útveggja,
þegar Jón Þorláksson verkfræðingur ritaði um það mál
í Tímariti Verkfræðingafjelagsins (2. hefti 1919: „Um
útveggi ibúðarhúsa"). Hann hefir þar tekið alt þetta mál
til vandlegrar athugunar, og er ritgerð hans fyrirmynd
að því, hve glögg og skipuleg hún er. Er þar margt
talið, sem ekki hefir áður sjest hjá oss, útreikningar og
sannanir, en nokkra þekkingu þurfa menn að hafa á
stærðfræði, til þess að geta haft þess full not. En í
aðalatriðunurn kemst J. Þ. að þeirri niðurstöðu, að hestu
og ódýrustu vegqir úr steinsteypu, verði tvöfaldir þunnir
veggir með mótröði. Þykt steypuveggjanna gerir hann
að eins 7—8 sm. (hvors um sig), en steypuna mjög
sterka, 1:2:3 (eða þar um bil), en tróðholið 20—25
17