Búnaðarrit - 01.12.1919, Side 50

270
BÚNAÐAKRIT
Borgað hafa upp Yiðlagasjóðslán sín, þessi niðurlögðu
smjöibú:
Fossvalla, Geirsár, Gufár, Hjalla, Kjósarmanna, Möðru-
valla og Vatnsdæla.
Hjer að framan hefir nú verið skýrt stuttlega frá
starfsemi smjörbúanna undanfarin ár, 1916—1919. Ber
þessi skýrsla eða frásögn það með sjer, að búin hafa
átt. erfitt uppdráttar þessi árin. Enda bera þau þess
menjar llest, og sum þeirra hafa orðið að hætta og
„bregða búi“.
En það er víðar en hjer „pottur brotinn" í þessu efni>
Smjör- og mjólkurbúa fjelagsskapurinn heflr átt í ströngu
að stríða viðar en hjer ófriðarárin. — í flestum löndum
Notðurálfunnar, þar sem þessum fjelagsskap er ella til
að dreifa, hefir hann eða starfsemi hans gengið, ef svo
mætti að orði kveða, á trjefótunum.
Danmörk er, eins og mörgum mun kunnugt, eitt mesta
og besta mjólkur- og smjörbúa landið í álfunni. Fyrír
striðið fluttu Danir út, yfir 100 miljón kg. af smjöri, og
mest af því fór til Englands. Og danskt smjör þótti
betra en nokkurt annað smjör, er selt var á enska
markaðinum. Var það haft að orðtaki, að smjör frá
Danmörku væri „besta smjörið undir sólinni".
Samkvæmt skýrslum Dana, var mjólkurframleiðsla
þeirra sem hjer segir:
Árið 1914 ......... 3500 mjljón kg.
— 1916 3000 — —
— 1918 .......... 2000 — —
Meðal-kýrnytin í Danmörku var talin að vera:
Árið 1914 um 2800 kg.
— 1916 — 2600 —
— 1917 — 2400 —
— 1918 — 2000 —