Búnaðarrit - 01.10.1917, Qupperneq 6

244
BÚNAÐAKRIT
Þá er rétt að minnast hér á sandgræðsluna,þóað
afskifti búnaðarfélagsins af henni sé á annan veg en hin-
um jarðræktarfyrirtækjunum, sem nefnd hafa verið, þar
sem búnaðarfélagið veitir ekki fé til hennar, heldur hefir
að eins — undir yfirumsjón landsstjórnarinnar — til
meðferðar tiltekna fjárhæð, sem veitt er úr landssjóði
til sandgræðslu og varnar gegn sandfoki. Stjórnarnefnd
búnaðarfélagsins hefir falið Einari Helgasyni umsjón
sandgræðslunnar. Býst eg við, að Búnaðarritið muni
síðar flytja skýrslu um hana. Þess skal hér að eins getið,
að aðalverkið var, eins og áður, unnið á Reykjum á
Skeiðum, en auk þess nokkuð í Landsveit, Kaldárholti,
Bolungavík og viðar. Þetta ár er í ráði að unnið verði
á Reykjum, á Mjósundi í Flóa, á Landi, á Reyðarvatni,
í Kaldárholti, í Meðallandi og víðar. Árin 1916 og 1917
var minna fé veitt í fjárlögunum til sandgræðslu en áður,
sjálfsagt af því, að búist hefir verið við, að engin ný
svæði yrði tekin til girðingar þau árin, vegna þess að
girðingarefni yrði afardýrt eða ófáanlegt, eins og reynd-
ist. En ekki verður hjá því komist, að hækka aftur
framlagið til sandgræðslunnar. Vegna áveitufyrirtækjanna
fyrirhuguðu bráðliggur á að hefta sandfokið á Reykjum,
vegna Skeiðaáveitunnar, á Mjósundi, vegna Miklavatns-
mýraráveitunnar, og i Einarshafnar og Óseyrarness Iandi,
vegna Flóa-áveitunnar. í fyrra vetur skemdi sjávarflóð
sjógarðinn fyrir sandsvæðinu, er síðast var nefnt, og þar
með sandgræðsluna, sem þar var byrjuð. Á alþingi í
vetur fékst, fyrir milligöngu búnaðarfélagsins, framlag úr
landssjóði, helmingur kostnaðar, alt að 7000 kr., til að
endurbyggja garðinn, en ætlast var tíl að eigendur lands-
ins, Eyrarbakkahreppur og Einarshafnarverzlun, sem sótt
höfðu um styrk þennan, legðu fram hinn helminginn.
Þar sem fjárveitingarvaldið varð svo vel og fljótt við
þessari nauðsyn, er þess vænzt, að landeigendur láti
ekki sinn hlut eftir liggja og bregði nú fljótt við með
að koma upp garðinum. Ekkert er hægt að gera við