Hlín - 01.01.1919, Qupperneq 45

Illin
45
Himdavinnunámsskeið kven- og ungmennafjelaga bæta
úr brýnni þöraf sveitastúlknanna að læra að sauma utan á
sig kostnaðarlítið.
MatreiðslunámsskeÍð Búnaðarljelags íslands bæta að
nokkru úr löngun kvenna að kynnast ýmsu nýju á því
sviði.
Þetta eru alt virðingarvjjrðar tilraunir að bæta úr brýn-
ustu þörf, en betur má el’ duga skal.
Við konur verðum að hafa vakandi auga á, hvað tím-
inn heimtar í fræðslumálunum.
Nú vill unga fólkið fá fræðslu sína í skólum, þó hana
sje oft að fá jafngóða annarsstaðár. Þá er að haga sjer
eltir því. Ekki er til neins að berja höfðinu við steininn,
eða spyrna móti broddunum. Við breytum ekki stefnu
tímans, en við ættum að geta haft nokkur áhrif á stefn-
una.
Unga fólkið vill fá góða verklega skólafræðslu, vill
kaupa liana dýru verði. Ættum við ekki að geta orðið
við þeini sanngjörnu kröfu? Við getum það, ef við vilj-
um.
Hverjar eru þá framtíðarhugsjónir okkar kvenna í þess-
um verklegu fræðslumálum, að ekki sje lengra farið?
Það, sem að vorri ætlun þarf að stel'na að og konur
að beitast fyrir, er:
að handavinnukensla og síðar matreiðslukensla komist
inn í alla barnaskóla á landinu. Þó kent sje aðeins
2—3 tíma í viku eru áhrifin auðsæ,
að alþýðuskólarnir, sem vonandi koma upp í hverri sýsht
á næstu árum, taki upp fræðslu í nefndum fræðum,
eða hafi sjernámsskeið í þeim,
að stofnaðir verði 2 — ef ekki 4* — fullkomnir hús-
mæðraskólar í sveitum, er veiti a. m. k. 2 ára fræðslu
* Verklegu skólarnir geta ckki með góðum árangri halt nema 10
—16 nemendur í deild. líkkert er heldur unnið við að hafa skól-
ana svo stóra,