Hlín - 01.01.1919, Blaðsíða 61

Hlin
61
lieilsu. Því upplýstari sem konan er, J>ví Lúsari mun hún
að klæða sig og börn sín skynsamlega og þó fagurlega,
því betur mun hún hæf að prýða heimili sitt og gera }>að
vistlegt fyrir mann.og börn. Því lengra sem hún er kom-
in andlega, því fúsari mun hún að játa, að uppeldi barna
er bæði list og vísindi, sem meira vit þarf til en móður-
kærleik einan.
Þegar maðurinn og konan vinna utan heimilis og leggja
sinn skerl bæði í {>að, þá falla burtu margar áhyggjur.
Hvíldarlaust strit er ]>á úr sögunni; konur geta jafm og
menn lesið og þroskað anda sinn á annan hátt.
Sumum mun finnast tómlegt, }>egar J>essi áhyggju-
heimur er orðinn laus við áhyggjur, hreinn, liollur og
honum vel stjórnað. Um hvað eigum við að liugsa, hvað
að gera? Hvað á karlmaðurinn að gera, }>egar hann þarf
ekki nema einn tíunda liluta af því, senr hann nú vinnur
sjer inn til þess að fjölsyldan geti lifað?
Og svarið er: Þegar við þurfum ekki að verja öllum
okkar tíma til að 'vinna fyrir sjálfum okkur, munum við
ltafa meiri gleði af að sjá um aðra —■ að vinna í þarl'ir þjóð-
fjelagsins.
Ogþá munu sjást framfarir í heiminum!
r-
Avarpstitlar kvenna.
Jeg sá í einhverju sunnanblaðinu — jeg held það hafi
verið í ,,19. júní" — að konur í Reykjavík liefðu verið
að ræða um, að konum yrði fenginn einn.sameiginlegur
titill, eins og karlmönnum, og liafði helst verið stungið
upp á, að allar konur væru skrifaðar „frúr“. Það væri